Η Κίρκη ανήκει στο Δήμο Αλεξανδρούπολης και βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη.
Στη ορεινή διαδρομή παρατηρεί κανείς το δάσος δρυός και πεύκου.
Η Κίρκη είναι γνωστή κυρίως για τα εγκαταλελειμμένα μεταλλεία της. Υπάρχουν πολλές εμφανίσεις μεταλλείων μολύβδου – ψευδαργύρου βόρεια και ανατολικά της Κίρκης και αποτελούνταν από δύο συγκροτήματα: το μεταλλείο εξόρυξης, 6 χλμ βόρεια και το εργοστάσιο εμπλουτισμού του μεταλλεύματος, 3 χλμ ανατολικά της Κίρκης.
Τα μεταλλεία ήταν υπό Γερμανική κατοχή και μετά την ήττα των Γερμανών στο πόλεμο, αυτά περιήλθαν στο ελληνικό δημόσιο που τα λειτούργησε μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Από το 1974 μέχρι το 1980 και από το 1990 μέχρι το 1997 λειτούργησαν από ιδιωτική εταιρία και απασχολούσαν κατοίκους των γύρω χωριών.
Το πιο γνωστό μεταλλείο βρίσκεται 6 χλμ βόρεια και είναι το μεταλλείο μεικτών θειούχων Άγιος Φίλιππος και συγκεκριμένα το εργοστάσιο επεξεργασίας του μεταλλεύματος.
Οι εγκαταστάσεις, εκτός από το μεταλλείο Άγιος Φίλιππος και το εργοστάσιο εμπλουτισμού του μεταλλεύματος, περιελάμβαναν και δύο μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, κτίρια για διάφορα συνεργεία, χημικά εργαστήρια και αποθήκες, καθώς επίσης και πολλά οικήματα για το εργατικό και υπαλληλικό προσωπικό, μεταξύ των οποίων και πολυτελείς βίλες για το ανώτατο προσωπικό.
Όλα τα ανωτέρω δημιούργησαν αργότερα στη μεταπολεμική περίοδο πολλούς μύθους γύρω από αυτή τη δραστηριότητα και από την οικονομικότητα των κοιτασμάτων της περιοχής. Στο μεταλλείο Άγιος Φίλιππος εξορύχτηκαν συνολικά περίπου 200.000 – 220.000 τόνοι μεταλλεύματος που είχαν υποστεί επεξεργασία στο εργοστάσιο εμπλουτισμού. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα σχετικά μικρό μεταλλευτικό έργο, το οποίο όμως δημιούργησε σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα.
Η μεταλλευτική δραστηριότητα και το κυάνιο που χρησιμοποιούσε χωρίς κρατική έγκριση είχε επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά και στην υγεία των εργαζομένων και κατοίκων της περιοχής, με αποτέλεσμα το κλείσιμο των μεταλλείων και την ερήμωση αυτών. Σήμερα αυτό που βλέπει κανείς είναι ένα ερειπωμένο κτίριο με σπασμένα τζάμια το οποίο ο χρόνος το έχει σχεδόν αποτελειώσει, ωστόσο ακόμα αποτελεί κίνδυνο γα τη υγεία και τη ζωή των ανθρώπων και το περιβάλλον.
Dimos Karakousis: “Κίρκη Έβρου – Kirki Evros Greece”
Discussion about this post