Προημιτελικά στο Ίστμπουρν με τον Ζιλ Σιμόν να αντιμετωπίζει τον Τόμας Φαμπιάνο. Είναι η δεύτερη σερί εβδομάδα που ο Γάλλος εντυπωσιάζει με την απόδοσή του. Στο Κουίνς έφτασε στον τελικό αποκλείοντας Άντερσον, Μαού, Μεντβέντεφ για να χάσει από τον Φελιθιάνο στα 3 σετ, ενώ στο Ίστμπουρν νίκησε εύκολα Σάντγκρεν και Χάρι.
Καλή εικόνα και από τον Ιταλό, ο οποίος απέκλεισε Ντε Σέπερ, Γουόρντ, Λονδέρο και Ντιέρε, ωστόσο οι δύο τελευταίοι δεν διακρίνονται για τις ικανότητές τους στο γρασίδι.
Ποιοτικότερος παίκτης ο Σιμόν, αξίζει να πάει και αυτή την εβδομάδα στον τελικό. Είναι ο καλύτερος της 8άδας που έχει απομείνει στο τουρνουά, αλλά φυσικά πρέπει να το αποδείξει στο κορτ.
Δεν με καλύπτει το 1.65 του -3.5 που ήταν η αρχική σκέψη, όμως είναι εφικτή η επικράτηση του Σιμόν στα 2 σετ, κάτι που αποδίδει 1.80.Οι στοιχηματικές επιλογές λιγοστεύουν επικίνδυνα πλέον. Έχουμε πάντως κάτι αγώνες στο Γιουρόπα λιγκ, με τον ένα αγώνα ιστορικό καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά συμμετέχει στο θεσμό ένα Πανεπιστήμιο (Κάρντιφ), οι παίκτες του οποίου είναι διδακτορικοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές. Εύγε στα παιδιά τα οποία φυσικά δεν πληρωθούν σεντς. Ο προπονητής τους είναι λέκτορας στο πανεπιστήμιο (στην αθλητική προπονητική) που επίσης δεν θα πληρωθεί πέραν του μισθού του. Ποιός είπε οτι το ποδόσφαιρο δεν είναι ακόμα σε μερικές του πτυχές όμορφο;
Τραβάω λοιπόν στην Αφρική. Κένυα εναντίον Τανζανίας. Πως να προσεγγίσεις στοιχηματικά ένα ματς, όταν διαβάζεις ότι για την Τανζανία, σύμφωνα με τους βουλευτές του κράτους, για την ήττα έφταιξε η ποσότητα του φαγητού; Ναι όντως, η ήττα από τη Σενεγάλη έγινε αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, με βουλευτές να δηλώνουν στο βήμα του κοινοβουλίου ότι «είναι σημαντικό για τους ποδοσφαιριστές μας να έχουν αρκετό φαί για να αντιμετωπίζουν ομάδες όπως η Σενεγάλη. Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει παραπάνω χρήματα στην εθνική ομάδα». Η αλήθεια είναι ότι η ημερήσια αποζημίωση για κάθε παίκτη της εθνικής είναι 100 δολάρια αντί για 300 που είχε συμφωνηθεί.
Όσον αφορά τα αγωνιστικά. Καταρχήν δεν υπάρχουν απουσίες. Στους πρώτους αγώνες τους και οι δύο ομάδες ήταν χάλια. Αδύνατον και για τις δύο να κάνουν ένα σουτ της προκοπής. Τα λάθη τους ήταν πιο πολλά από τους κόκκους της άμμου της Σαχάρας. Αν πάντως είχε κανείς την υπομονή να μετρήσει αυτούς τους κόκκους, θα βρει τους περισσότερους προς την πλευρά της Τανζανίας. Θα πάω με το μη χείρον βέλτιστο και να μην ανοίξει το ματς.
Το προηγούμενο ματσάκιον θα το κάνω δυάδα με τον αγώνα Μαδαγασκάρη – Μπουρούντι. Είδαμε τη Μαδαγασκάρη να κάνει την έκπληξη ουσιαστικά και να αποσπά το 2-2 από τη Γουινέα, έχοντας μείνει πίσω στο σκορ με 2-0. Όμως ίσως θυμάστε ότι σε όλο σχεδόν τον αγώνα η Γουινέα ήταν αυτή που έκανε παιχνίδι. Ξεχώρισα πάντως ένα παικτάκη της Μαδαγασκάρης τον μέσο της Λουντγκόρετς με το όνομα, Ανισέτ Αντριαναντεναίνα που ήταν εντυπωσιακός. Στο άλλο ματς το Μπουρούντι έχασε οριακά από τη δυνατή όμως Νιγηρία. Το αντίστοιχο «όμως» λέει πως το Μπουρούντι έδειξε μία συγκροτημένη ομάδα, με σχεδόν άριστη άμυνα (δέχτηκε το γκολ στο 77’ ) που πάλεψε στα ίσα. Καλύτερος παίκτης στο ματς αυτό μου φάνηκε ένας μέσος με το όνομα Γκαέλ Μπιγκιριμάν. Εξαιρετικός στο δημιουργικό κομμάτι αλλά έκανε και αρκετά αβίαστα λάθη. Ταπεινή εκτίμηση πως αν προσέξει στην άμυνα το Μπουρούντι τουλάχιστον δεν θα χάσει.
Discussion about this post