Μετά τις φάσεις των ομίλων, είτε σε Τσάμπιονς λιγκ είτε σε Γιουρόπα σπάνια μπλέκω στοιχηματικά. Προτιμώ να βλέπω τα ματς «ήσυχος». Το πρόγραμμά της ημέρας γενικά δεν με ικανοποιεί, οπότε κάνω μία εξαίρεση.
Πρώτος ημιτελικός ανάμεσα σε Άρσεναλ και Βαλένθια. Για τα κυβικά τους, μιλάμε κατά την γνώμη μου, για δύο μέτριες φέτος ομάδες, που προσωπικά με κουράζουν όποτε τις βλέπω. Δεν παρατηρώ δηλαδή με το τρόπο που παίζουν να προάγουν το άθλημα αλλά να το ταλαιπωρούν. Οι Άγγλοι είναι γενικά βαρετοί στο παιχνίδι τους. Προσπαθεί ο ταλαίπωρος Έμερι για το καλύτερο αλλά του κάκου. Τραγική τελευταία η Άρσεναλ προέρχεται από τρεις σερί ήττες στο πρωτάθλημα, με κακές ως επί το πλείστον εμφανίσεις. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για την Βαλένθια. Αφού στην αρχή μας έπρηξε τα συκώτια με τις ατελείωτες ισοπαλίες, πήρε τα πάνω της και έφτασε τελικά να διεκδικεί στην Ισπανία θέση για έξοδο στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ. Και αυτή προέρχεται από δύο ήττες με μέτριες εμφανίσεις. Τα αγωνιστικά γνωστά εκατέρωθεν, καθώς το νετ βρίθει από ρεπορτάζ. Οι απουσίες της Βαλένθια μάλλον είναι σοβαρότερες, αλλά σε τέτοιο επίπεδο τι ρόλο παίζουν οι απουσίες; Δε μιλάμε για το Μέσι.
Εκείνα που πιστεύω για το ματς είναι τα εξής. Καταρχήν θεωρώ δύσκολο να κάνει η Άρσεναλ 4η σερί ήττα, μετά τις τρεις στο πρωτάθλημα, όσο χάλια και να είναι. Παρατηρώ ότι αμυντικά στην Ευρώπη εντός έδρας φέτος είναι άριστη (ξεχνάω το πρωτάθλημα) έχοντας δεχθεί τον περασμένο Σεπτέμβριο για τελευταία φορά γκολ. Αναμένω ως Ευρωπαϊκό ματς, να παρουσιαστεί άπειρα πιο σοβαρή σε σχέση με το πρωτάθλημα και αποτελεί πλεονέκτημα το ότι έχει Ισπανό προπονητή που ξέρει το παιχνίδι της ομάδας της πατρίδας του. Η Βαλένθια εκτός έδρας στην Ευρώπη σχεδόν πάντα δέχεται γκολ (φέτος) αν και λίγα τα ματς της, ενώ στο πρωτάθλημα της, ο μέσος της όρος είναι στο γκολ παθητικό. Και τέλος, μόνο ως αίσθηση έχω ότι δεν θα έχουμε πολλά γκολ στο ματς. Αίολο αυτό, χωρίς να μπορώ να το αιτιολογήσω για αυτό έγραψα, «αίσθηση».
Discussion about this post