Στον Εβρο αλλιώς…

Αν το κυνήγι αποτελεί δραστηριότητα στο Γκιαούρ Αντά από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Φλεβάρη, το ψάρεμα έχει τη δική του κυρίαρχη θέση όλο το έτος από πολλούς ερασιτέχνες και επαγγελματίες ψαράδες.
ΚΥΝΗΓΙ

Στον Εβρο αλλιώς…
Οι παχιές λάσπες του Δέλτα κατάφορτες με τροφή, με οργανικά και ανόργανα στοιχεία, είναι ο διατροφικός παράδεισος των ψαριών όχι μόνο των γλυκών νερών αλλά και της θάλασσας, που μπαίνουν μέσα στο Δέλτα για να τραφούν, αλλά και να γεννήσουν στα προφυλαγμένα από την υδροχαρή βλάστηση του Εβρου. Πολλά είδη ψαριών συναντώνται στα θολά από τη λάσπη νερά του Δέλτα. Το ψάρεμα γίνεται σε όλο το υδάτινο δίκτυο του Δέλτα και σε όλο το εύρος της θάλασσας που εκβάλλει ο Εβρος από της εκβολές της τούρκικης Μαρίτσας μέχρι τις ακτές της Ανθειας. Αλλωστε, οι πρώτες καλύβες στο Δέλτα πολλά χρόνια πριν γίνανε από επαγγελματίες ψαράδες, για να έχουν τα εργαλεία τους και ένα πρόχειρο καταφύγιο όταν τους έπιαναν οι καιροί.
Το στήσιμο…
Τα ποτάμια, τα κανάλια και τα κλειστά νερά ψαρεύονται με νταούλια, ένα σύστημα καλαθιού που στήνεται στις άκρες των νερών, σταθερό με παλούκια? Το νταούλι παγιδεύει το ψάρι και το κρατάει ζωντανό μέχρι την περισυλλογή. Ο άγραφος νόμος των ανθρώπων του Δέλτα «μοιράζει» σε κάθε ψαρά έναν μικρόκοσμο που ρίχνει τα εργαλεία του και δεν ενοχλείται από κανέναν άλλο. Αλλος τρόπος είναι ο κλασικός με τα δίκτυα, που μπαίνουν σε «κοψιές», στα περάσματα των ψαριών. Το στήσιμο λόγω των ρηχών νερών είναι πολλές φορές αποστατό (δηλαδή ξεφελλίζουν τα δίχτυα), ενώ το σημάδεμα με σημαδούρες υποχρεωτικό ,για να μη σκαλώνουν σε αυτά οι περαστικές μπλάβες. Με το δίχτυ κάνουμε και συρτή: το απλώνουμε σε όλο το φάρδος ενός ποταμού, με τη μια άκρη του σταθερά στη βάρκα που την κουμαντάρουμε ήσυχα με κουπιά, ενώ η άλλη άκρη συγκρατείται στη σημαδούρα.
Το δίχτυ παρασέρνεται με το ρέμα, σαρώνοντας τα νερά, ψαρεύοντας τα ψάρια που ανεβαίνουν συνήθως κόντρα στο ρεύμα. Το βράδυ είναι απαραίτητο το τρόμαγμα των ψαριών με θόρυβο πάνω στη βάρκα που μεταδίδεται στα νερά. Ετσι τα ψάρια τρομαγμένα πετάγονται νευρικά στα στημένα δίχτυα των ψαράδων. Βέβαια χρησιμοποιούν και τα παραγάδια, όπως και το ψάρεμα με καλάμι στις εκβολές των ποταμών, για λαβράκια. Επίσης αξιοποιούνται και όλοι οι άλλοι τρόποι και όλους τους άλλους τρόπους θαλάσσιου ψαρέματος μέχρι 1-2 μίλια μπροστά από τις ακτές του Αντά, στη θάλασσα… Λαχταριστή τροφή το χέλι , ψαρεύεται μανιωδώς από τους επαγγελματίες του Εβρου, είτε με παραγάδι είτε με ειδικά νταουλάκια.
Στο Δέλτα υπάρχει και ένα συστηματικό νταλιάνι από συνεταιρισμό ψαράδων στη λιμνοθάλασσα Παλούκια ή Καζικλί ή Μονολίμνη. Ολη η λίμνη περιβάλλεται από ψηλό τεχνητό ανάχωμα και σε δύο άκρες της έχει κατασκευασμένες δύο τσιμεντένιες κατασκευές. Οι κατασκευές αυτές έχουν μεταλλικές πόρτες και πλέγματα για να ελέγχεται η είσοδος και έξοδος των νερών, κατά συνέπεια και? των ψαριών που μπαινοβγαίνουν! Η φιλοσοφία του ψαρέματος στο νταλιάνι, που γίνεται ελεγχόμενα και κάτω από σωστή διαχείριση, είναι απλή: τα ψάρια μπαίνουν ανενόχλητα μέσα στη λιμνοθάλασσα, με την είσοδο των νερών. Οι πόρτες σφραγίζονται μέχρι να πολλαπλασιαστούν τα ψάρια και να μεγαλώσουν, ανοίγουν μετά τις πόρτες, τα νερά ξεχύνονται και τα ψάρια που τα ακολουθούνε για τη θάλασσα παγιδεύονται στα μεταλλικά πλέγματα (καλάθια) που τοποθετούνται για τον σκοπό αυτό στις πόρτες.

Οι λάσπες των καναλιών προσφέρουν τόνους πολύτιμου σκουληκιού για ψάρεμα? Ο βουρκώδης βυθός της λιμνοθάλασσας δίνει το μαμούνι για ψάρεμα, οι αμμώδεις ακτές σε όλα τα παράλια του Δέλτα ένα άλλο δόλωμα, τη σωλήνα κ.λπ.
Οπως στο κυνήγι, έτσι και στο ψάρεμα στο Δέλτα, υπάρχουν οι κατάλληλοι καιροί και εποχές που τα ψάρια αφθονούν και οι ψαράδες βγάζουν μεροκάματο, αλλά έρχονται και μέρες «στεγνές», χωρίς καθόλου ψάρια ή και με ζημιές στα εργαλεία τους. Το καλοκαίρι ο πάγος συντηρεί τα ψάρια μέσα στα χαλασμένα οικιακά ψυγεία που χρησιμοποιούνται για παγωνιέρες, μέχρι να βγάλουνε τα ψάρια στην πόλη. Τον χειμώνα πρόβλημα στη συντήρηση δεν υπάρχει. Τα ψάρια από τα νταούλια (γριβάδια, γουλιανοί κ.λπ.) των ψαράδων μεταφέρονται ζωντανά και ρίχνονται σε στέρνες που έχουν οι ταβέρνες στις Φέρες και τα συντηρούν έτσι μέχρι την κατανάλωση.
Ψάρια και δολώματα
Στις παχιές λάσπες του Δέλτα, οι ψαράδες βγάζουνε το μαμούνι, ένα είδος μικρής γαρίδας που χρησιμεύει για δόλωμα. Οι όχθες των καναλιών επίσης τους προσφέρουν το σκουλήκι, ενώ οι αμμώδεις ακτές τη σωλήνα, εκλεκτά δολώματα όλα για διαφορετικά είδη ψαριών. Η ιχθυοπανίδα της περιοχής μπορεί να ταξινομηθεί σε δύο μεγάλες κατηγορίες ως εξής:

Ψάρια της θάλασσας

• Κεφάλια
• Νιάκια
• Λαβράκια
• Γλώσσες
• Μουρμούρες
• Σουπιές
• Γαρίδες

ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΚΙΝΑΛΗΣ