Γεγονός είναι πως δεν περίμενα τόσο καιρό να επανέλθει η Bundesliga, για να βλέπω σημεία να χάνονται τσάμπα. Ο Δώνης έβαλε γκολάρα και οι παίκτες της Μπάγερν τον κοίταζαν. Αλλιώς γκολ ίσως και να μην έβαζε ποτέ η Στουτγκάρδη. Ο Λεβαντόφσκι χάνει πέναλτι στο 64’ και στο 84’ σκοράρει 1 γκολ (εμείς θέλαμε δύο). Θέλαμε ένα γκολ της Φορτούνα, με το σκορ να είναι 0-3 στο 16’ και αυτή απογοητεύτηκε τόσο, που δεν το πέτυχε ποτέ. Ο στα 3. Απογοήτευση…
Ευτυχώς έχουμε το Κύπελλο Εθνών Ασίας, όπου φτάσαμε πλέον στον ημιτελικό.
ΙΡΑΝ – ΙΑΠΩΝΙΑ
Στο ίδιο μοτίβο με την Αυστραλία, βάζουμε πλέον στο κάδρο την Ιαπωνία. Το παρακολουθήσαμε το παιχνίδι κόντρα στο Βιετνάμ, όπως και όλη την πορεία της. Τι σχέση έχει τώρα η Ιαπωνία που ποντάραμε για πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, από τον όμιλό της, με τούτο δω το πράγμα; Καμία απολύτως.
Ναι, ΟΚ, είναι σε μεταβατικό στάδιο, αλλά και πάλι, το ταλέντο φαίνεται πως δεν περισσεύει από τη νέα γενιά του ιαπωνικού ποδοσφαίρου. Αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι κάπως καλύτερο. Ο κόουτς Χαγίμε Μοριγιάσου συνεχίζει να προτιμά τις νίκες και προκρίσεις από το θέαμα. Στο τέλος, φυσικά και δεν θα τον κατηγορήσει κανείς. Εντούτοις έχει και ένα όνομα να υπερασπιστεί η Ιαπωνία. Νίκες με ένα γκολ διαφορά είναι το φόρτε της. Κόντρα στη Σαουδική Αραβία, στη φάση των «16» είχε 23% (!) κατοχή μπάλας. Ναι, μόλις 23%. Τρελό.
«Δεν είμαστε τέλεια ομάδα, δεν είμαστε έμπειρη ομάδα», τα λόγια του Μοριγιάσου. Τίμιος αν μη τι άλλο ο εκλέκτορας της Ιαπωνίας. Γκολ-κεφαλιά μετά από κόρνερ κόντρα στη Σαουδική Αραβία. Πέναλτι και γκολ κόντρα στο Βιετνάμ. Λίγα πράγματα. Σχεδόν απογοητευτικά. Δεν είναι αυτή η Ιαπωνία που μπορεί να κοντράρει το Ιράν.
Αυτήν τη στιγμή το Ιράν του Κεϊρόζ είναι δικαιωματικά το φαβορί του τουρνουά. Με το άλλο ζευγάρι να είναι Κατάρ – ΗΑΕ, καταλαβαίνει κανείς πως ο νικητής αυτού του ζευγαριού, θα έχει ένα σχετικό προβάδισμα για το τρόπαιο. Το 12-0 του Ιράν στα γκολ είναι εξαιρετικό στατιστικό. Το ότι δεν θα ανοιχτεί περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται για να πάρει το ζητούμενο από το παιχνίδι με την Ιαπωνία, είναι επίσης δεδομένο. Ποιος ο λόγος; Ημιτελικός είναι. Μηδαμινό ρίσκο, μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Όταν έχεις να κατακτήσεις τρόπαιο στην Ήπειρό σου εδώ και 43 χρόνια (1976) και βλέπεις εκτός θεσμού Νότια Κορέα και Αυστραλία, τότε δεν κάνεις… ταρζανιές. «Να είμαστε ο εαυτός μας», δήλωσε ο Πορτογάλος κόουτς του Ιράν. Δεν κοιτάζει αντιπάλους, δεν κοιτάζει τη δυναμική τους. Απώλεια ο Ταρέμι, που σημαίνει πως στη μεσοεπιθετική γραμμή, θα χρειαστεί να αναπροσαρμόσει κάπως τα πλάνα του.
Και πάλι. Ο Αζμούν και η παρέα του ξέρουν πώς να ξεπεράσουν το εμπόδιο της, αγνώριστης προς το χειρότερο, Ιαπωνίας.
Discussion about this post