Η εβδομάδα που πέρασε, ήταν μια εβδομάδα ελληνικών αθλητικών θριάμβων, με απανωτά μετάλλια στο στίβο, αλλά και σε άλλα σπορ σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Αποτέλεσμα η τόνωση της ελπίδας στην ελληνική κοινωνία, μέσα στο θολό τοπίο της κρίσης, που έγινε φυσικά πιο γκρίζο λόγω της μεγάλης τραγωδίας που συνέβη στην Αττική τον προηγούμενο μήνα.
Ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, δήλωσε μετά τα μετάλλια του Βερολίνου, «επιλέξαμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση περισσότερο ως ευκαιρία και λιγότερο ως πρόβλημα. Με σωστό σχεδιασμό, συστηματική προσπάθεια και αποφασιστικότητα, συνεχίσαμε να στηρίζουμε τα σωματεία, τους αθλητές και τους προπονητές μας, εισάγοντας νέες λειτουργίες και σύγχρονες πρακτικές, τόσο στον υψηλό αθλητισμό, όσο και στην ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα δικαιώνουν την προσπάθεια μας».
Τυχαίες λοιπόν οι επιτυχίες; Όχι φυσικά, παρόλο που οι προσπάθειες που καταβάλλονται γίνονται χωρίς ιδιαίτερη κρατική στήριξη, αλλά με ιδιωτική παρέμβαση, αλλά και πρωτοβουλίες ομοσπονδιών και σωματείων.
Για να στοχεύσουνε λοιπόν σε κορυφαία αποτελέσματα, επιλέγουνε οργάνωση, συστηματικότητα, καλές πρακτικές, καινοτομία, συνεργασία, αλλά και ακόμη δύο βασικές αξίες του αθλητισμού και της ζωής. Την αριστεία και την αξιοκρατία.
Αριστεία είναι ο τελικός στόχος της προσπάθειας του αθλητή, του προπονητή, των αθλητικών παραγόντων, να φτάσουν ψηλά, στη νίκη. Να νικήσουν πρώτα από όλα τον εαυτό τους, να διορθώσουν τα λάθη τους, να εκπαιδευθούν, να προσπαθήσουν με πάθος, να φτάσουν και να ξεπεράσουν τα όρια τους.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι η αριστεία αναδεικνύει την αρχή της ισότητας. Είναι κατεξοχήν ελληνικός όρος, που δημιουργείται στην αρχαία Ελλάδα.
Στην αρχαία τραγωδία αριστεία είναι η υπεροχή, η γενναιότητα, η μεγαλοψυχία, η ανδρεία στη μάχη, ενώ τα ἀριστεῖα ήταν τα βραβεία των αρίστων, των καλύτερων, για πράξεις γενναιότητας και ανδρείας.
Η Αξιοκρατία από την άλλη είναι η επικράτηση των ικανών, αυτών που αξίζουν περισσότερο, που στον αγωνιστικό αθλητισμό, γίνεται με την τήρηση συγκεκριμένων κανόνων του κάθε αγωνίσματος και αξιολόγηση με το χρονόμετρο, την μεζούρα, το γκολ, τον πόντο. Η επικράτηση στον αθλητισμό γίνεται στα περισσότερα σπορ αξιοκρατικά.
Ό αγωνιστικός αθλητισμός στην πατρίδα μας παραμένει ζωντανός γιατί βασίζεται στις παραπάνω αρχές-έννοιες, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, 2500 χρόνια τώρα.
Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναδεί θετικά η Ελληνική κοινωνία τις αρχές και αξίες του αθλητισμού και να προσπαθήσει να τις μπολιάσει και στους υπόλοιπους τομείς της; Ο αθλητισμός της χώρας μας βρίσκει την περπατησιά του, μέσα από τα χαλάσματα, βασιζόμενος σε όλα τα παραπάνω.
Μήπως εάν το είχε κάνει αυτό η κοινωνία θα απόφευγε η Ελλάδα την κρίση; θα είχε γρήγορα γυρίσει η σελίδα από το γκρίζο; θα ήταν η Ελλάδα ένα ευρωπαϊκό αναπτυγμένο κράτος; Μήπως δεν θα υπήρχαν αυτοί οι μεταναστευτικοί ρυθμοί της υψηλά επιστημονικά, κατηρτισμένης νεολαίας μας;
Ας μην είναι πια ο αθλητής πρότυπο μόνο σαν πρόσωπο, αλλά ας διδαχθεί, τουλάχιστον η νέα γενιά, αυτά που πρεσβεύει ο αθλητής.
Discussion about this post