Για πάνω από εβδομήντα χρόνια, οι άνθρωποι οδηγούν ακόμα και πολλές ώρες τη μέρα για να φτάσουν σε μια απομακρυσμένη ερημική περιοχή κοντά στην πόλη Γίουμα, στην αμερικανική πολιτεία της Αριζόνα, για να γράψουν τα ονόματά τους και να αφήσουν τα μηνύματα τους στο έδαφος της ερήμου.
Σε αντίθεση με τα συνηθισμένα γκράφιτι που είναι προκαλούν ζημιές στο περιβάλλον, τα μηνύματα στην κοιλάδα των ονομάτων δημιουργούνται με την προσεκτική τοποθέτηση βράχων και μικρών πετρών πάνω στην άμμο της ερήμου.
Η πρακτική μπορεί να έχει τις ρίζες της στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο στρατηγός του Στρατού των ΗΠΑ Τζορτζ Πάττον, έφερε τους στρατιώτες του σε αυτή την επίπεδη βραχώδη περιοχή για να τους εκπαιδεύσει. Αυτό το μέρος, ήταν γνωστό ως Κέντρο Εκπαίδευσης στην Έρημο και ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό πεδίο εκπαίδευσης στην ιστορία των στρατιωτικών ελιγμών.
Τα πρώτα μηνύματα πιθανότατα δημιουργήθηκαν από τους στρατιώτες και η περιοχή ονομάστηκε «Graffiti Mesa». Μετά τον πόλεμο, και συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1960 και έπειτα… η παράδοση φαίνεται ότι συνεχίστηκε και κατέληξε να γίνει ένα είδος ιεροτελεστίας για τους διερχόμενους οδηγούς. Από τη δεκαετία του 1970, μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων με μερικές εκατοντάδες ονόματα φιλοξένησε χιλιάδες ονόματα που απλώνονται σε 1.200 στρέμματα της ερήμου. Μερικά από αυτά τα μηνύματα είναι πολύτιμα αφού είναι πάνω από 50 χρονών.
Κάθε λίγα χρόνια μια ομάδα εθελοντών επισκέπτεται την περιοχή για να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται ή και για να αντικαταστήσει πέτρες και βράχια που μπορεί να έχουν μετακινηθεί από τα μηνύματα εξαιτίας των καταιγίδων.
Η πρακτική μπορεί να έχει τις ρίζες της στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο στρατηγός του Στρατού των ΗΠΑ Τζορτζ Πάττον, έφερε τους στρατιώτες του σε αυτή την επίπεδη βραχώδη περιοχή για να τους εκπαιδεύσει. Αυτό το μέρος, ήταν γνωστό ως Κέντρο Εκπαίδευσης στην Έρημο και ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό πεδίο εκπαίδευσης στην ιστορία των στρατιωτικών ελιγμών.
Τα πρώτα μηνύματα πιθανότατα δημιουργήθηκαν από τους στρατιώτες και η περιοχή ονομάστηκε «Graffiti Mesa». Μετά τον πόλεμο, και συγκεκριμένα από τη δεκαετία του 1960 και έπειτα… η παράδοση φαίνεται ότι συνεχίστηκε και κατέληξε να γίνει ένα είδος ιεροτελεστίας για τους διερχόμενους οδηγούς. Από τη δεκαετία του 1970, μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων με μερικές εκατοντάδες ονόματα φιλοξένησε χιλιάδες ονόματα που απλώνονται σε 1.200 στρέμματα της ερήμου. Μερικά από αυτά τα μηνύματα είναι πολύτιμα αφού είναι πάνω από 50 χρονών.
Κάθε λίγα χρόνια μια ομάδα εθελοντών επισκέπτεται την περιοχή για να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται ή και για να αντικαταστήσει πέτρες και βράχια που μπορεί να έχουν μετακινηθεί από τα μηνύματα εξαιτίας των καταιγίδων.
Πηγή perierga.gr
Discussion about this post