Οι νέες αυξημενες μεταναστευτικές ροές σε νησιά και Έβρο δεν είναι το χειρότερο. Παρόλο που αυτές είναι αυξημένες μπορούμε να τις διαχειριστούμε.
Αυτό που δεν μπορούμε όμως, είναι να πατάμε σε δύο βάρκες. Να μην ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε. Να μην λέμε πως πρέπει να το διαχειριστούμε.
Να διστάζουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Να μην τολμάμε να βλέπουμε κατάματα το πρόβλημα. Η αλήθεια είναι πως πλέον αυτό που κάνουμε είναι να διαχειριζόμαστε – και μόνο αυτό – πρόσφυγες και μετανάστες που εισέρχονται στη χώρα. Από θάλασσα και στεριά. Και για να λύσεις το πρόβλημα πρέπει να θέλεις να το αντιμετωπίσεις. Πρέπει να αποφασίσεις αν θέλεις να περιπολείς στα σύνορα ή απλά θα υποδέχεσαι αυτές τις ροές.
Αν απλά τις υποδέχεσαι, τότε είναι βέβαιο πως αυτές θα αυξηθούν και άλλο. Οι χώροι τελειωσαν. Ανοιχτές και κλειστές δομές γέμισαν. Αναζητούνται νέες πλέον. Και μετά και άλλες, και άλλες, χωρίς όρια, οδηγώντας το ζήτημα σε αδιέξοδο ή στην επίτευξη του στοχου ( για ορισμένους). Θα δείξει…
Ας κατασταλάξουν σε ποια βάρκα πρέπει να πατήσουμε. Και στις δύο δεν γίνεται πλέον..
Discussion about this post