Ο τραγικός θάνατος της 29χρονης Έλενας Φραντζή στην Κύπρο την περασμένη εβδομάδα, η οποία δεχόταν σεξουαλική κακοποίηση από τον ιερέα θετό πατέρα της, ήδη από την ηλικία των 4 ετών, είναι ένα συμβάν που, αν κανείς είναι γονιός, δεν μπορεί να τον αφήνει ασυγκίνητο. Δεν γίνεται να είσαι γονιός και να μην τρέμεις, ότι το παιδί σου θα πέσει κάποια στιγμή θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης ή και κακοποίησης. Και δεν γίνεται να μην αναζητάς διαρκώς τρόπους για να το αποτρέψεις αυτό. Η Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Οικογένειας και Ζευγαριών κ. Λίνα Λυκομήτρου, περιγράφει παρακάτω το στυγερό πρόσωπο της παιδοφιλίας και καλεί τους γονείς να αναλάβουν άμεσα δράση!:
«Θέλω να ουρλιάξω! Θέλω να βγάλω την οργή που με πνίγει – τη δική μου και όλων των κοριτσιών, γυναικών, αγοριών, αντρών που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά και έχουν στερηθεί ακόμα και το δικαίωμα να είναι οργισμένοι με αυτό!»
Η Δήμητρα, η συγγραφέας του βιβλίου «Βεβήλωση», ήταν θύμα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατριό της για 7 χρόνια! Πρώτη κόρη μιας οικογένειας με κοινωνικό, μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο υψηλό!
Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση μοιάζει να παίρνει τις διαστάσεις μιας βουβής αλλά ψυχικά θανατηφόρας ασθένειας. Στα χρόνια της κρίσης, που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μας (οικονομικούς, κοινωνικούς, συναισθηματικούς), οι ηθικές αντιστάσεις και η συναισθηματική ανισορροπία είναι εκείνα που βοηθούν στην αύξηση των κρουσμάτων. Είναι ώρα, λοιπόν, να μιλήσουμε ανοιχτά για το θέμα, έτσι ώστε να συμβάλουμε στην μείωση των θυμάτων και οι επιπτώσεις της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης να μην φτάσουν να διαμορφώνουν τις νέες κοινωνίες.
Ποιος είναι ο παιδόφιλος/παιδεραστής και ποια τα χαρακτηριστικά του;
Παιδόφιλος είναι εκείνος που διεγείρεται σεξουαλικά με παιδιά, ενώ παιδεραστής είναι εκείνος που κάνει την επιθυμία του πράξη. Και οι δύο τύποι παρακολουθούν συχνά παιδικό πορνογραφικό υλικό, προτιμώντας άλλοι αγόρια, άλλοι κορίτσια, άλλοι και τα δύο φύλα. Κάποιοι από αυτούς προτιμούν να έχουν ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές ενώ κάποιοι μένουν μόνο στην σεξουαλική παρενόχληση (π.χ. θωπεία, ερωτικά φιλιά, λεκτική σεξουαλική βία κ.α.) ή δημιουργούν ακόμα και ερωτικούς δεσμούς. Οι ηλικίες των θυμάτων ποικίλλουν, με όρια την βρεφική έως την εφηβική ηλικία.
Βασικά στοιχεία του χαρακτήρα των παιδεραστών/παιδοφίλων είναι η έντονη ανάγκη για κυριαρχία και έλεγχο, η ανασφάλεια, η συναισθηματική ανωριμότητα και ο σαδισμός. Βέβαια, ο χαρακτηρισμός του δράστη δεν βασίζεται μόνο σε αυτά αλλά θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι πράξεις του. Ο θύτης, ο οποίος επιλέγει να προχωρήσει σε σωματική ερωτική επαφή με το παιδί – θύμα ακολουθεί πιστά ένα συγκεκριμένο μοτίβο, γνωρίζοντας ότι θα διαπράξει έγκλημα. Προηγείται δηλαδή μια προεγκληματική διαδικασία που δίνει την θέση της στην εγκληματική και τελευταία στην μεταεγκληματική. Η πιο δύσκολη διαδικασία είναι η πρώτη μιας και εκεί ο δράστης χρειάζεται να καλλιεργήσει μια δυνατή σχέση εμπιστοσύνης με το θύμα. Εκεί, θα παίξει σημαντικό ρόλο η προσωπικότητα του παιδιού και ο συναισθηματικός δεσμός με την οικογένεια του.
Πώς θα καταλάβουμε ότι ένα παιδί είναι θύμα;
Για ένα παιδί που κακοποιείται σεξουαλικά, είναι πολύ δύσκολο να αποκαλύψει στον οποιοδήποτε κοντινό του άνθρωπο, το τι ακριβώς του συμβαίνει. Όχι επειδή δεν εμπιστεύεται τους οικείους του αλλά επειδή νιώθει ενοχές και φοβάται ότι κάτι πολύ κακό θα συμβεί αν τελικά αποκαλυφθεί το μαρτύριο του. Σε αυτό, τις περισσότερες φορές, έχει παίξει σημαντικό ρόλο η απαγόρευση (λεκτική ή μη λεκτική) της μεταεγκληματικής διαδικασίας του θύτη. Στην πραγματικότητα, όμως, μας δείχνει κάποια σημάδια, ότι κάτι έχει αλλάξει στην ζωή του: Ξαφνική μυστικοπάθεια, ξαφνικές φοβίες, αλλαγή στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, ξαφνική αλλαγή στα συναισθήματα (έντονη αλλά αδικαιολόγητη έκφραση λύπης/θυμού) κ.α. Η εμφάνιση τέτοιων συμπεριφορών δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το παιδί κακοποιείται σεξουαλικά. Σίγουρα, όμως, είναι συμπεριφορές που χρειάζονται παραπάνω συζήτηση μεταξύ των μελών της οικογένειας αλλά και την συμβουλή ψυχολόγου.
Η οικογένεια του παιδιού πού είναι σε όλο αυτό;
Η οικογένεια σε αυτό το θέμα είναι βουβός παρατηρητής, αφού πριν από την εκδήλωση του περιστατικού εμφανίζει τη δυσλειτουργία της σε πολλά θέματα. Είναι μια οικογένεια στην οποία παρατηρείται έλλειψη επικοινωνίας, αδυναμία έκφρασης των συναισθημάτων των μελών, αποφυγή διαλόγου σε θέματα, κυρίως που χαρακτηρίζονται ταμπού στην κοινωνία όπως το σεξ, η ομοφυλοφιλία, η πορνεία. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, το παιδί αδυνατεί να επικοινωνήσει ακόμα και πράγματα που συμβαίνουν έξω από αυτό και που το προβληματίζουν γενικότερα, πόσο μάλλον για κάτι που συμβαίνει στο ίδιο.
Άρα όταν μιλάμε για “καλές” οικογενειακές σχέσεις δεν εννοούμε μόνο τα μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, τους καλούς βαθμούς, τις καλημέρες, τις καληνύχτες με φιλιά και αγκαλιές, τα πρωινά του Σαββάτου σε παιδικές χαρές. Εννοούμε την αποδοχή, την αγάπη άνευ όρων, τον ποιοτικό χρόνο, τον σεβασμό, την κατανόηση και το ενδιαφέρον για τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Αυτά είναι μερικά από τα “εργαλεία” που θα χρησιμοποιήσει ο γονέας για να δημιουργήσει έναν ασφαλή συναισθηματικό δεσμό με το παιδί του ώστε να μη χρειάζεται να τον αναζητήσει σε ξένες αγκαλιές.
Κάθε μέρα χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά. Νόμιμα ή παράνομα. Κάποια είναι μακριά μας και κάποια κοντά μας. Μέσα σε οικογένειες και έξω από αυτές. Ο ρόλος μας ως γονείς αλλά και ως μέλη της κοινωνίας είναι να κοιτάξουμε το πρόβλημα χωρίς φόβο και να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν ισχυρούς χαρακτήρες, δίνοντας έμφαση στην συναισθηματική και σεξουαλική αγωγή τους.
Πρέπει να τα προστατέψουμε. Πρέπει να ενημερωθούμε!
Πηγή: www.infokids.gr
Discussion about this post