Αλήθειες Για το Φινάλε του Φίλου Μου
Μεγαλειώδες το τελευταίο κεφάλαιο της εκπομπής «Για την Παρέα – Καλό Μεσημεράκι» του Νίκου Μουτσινά. Δε θεωρώ (όπως και πολιτικά, στην περίπτωση Τσίπρα) πως αυτό είναι το τέλος, αλλά γιατί να μην απολαμβάνουμε κάθε τόσο ένα ευχάριστο φινάλε; Ειδικά, αν τα πρόσωπα που τους αφορά νιώθουν ότι το χρειάζονται.
Δε θέλω να γράψω τα ίδια που διαβάζετε παντού για τον Νίκο και την ομάδα του στο πιο επιτυχημένο εγχείρημά του στην ελληνική τηλεόραση. Θ’αναφέρω μόνο πως, όταν μου περιέγραψαν την εκπομπή που θέλει να κάνει ο Μουτσινάς την χλεύασα ως εγχείρημα του ενός – μια που πάντα πίστευα στις ομάδες. Και (ειδικά φέτος) είδαμε τι έγινε με τις ομάδες των περισσότερων εκπομπών και πώς πήγε αυτό…
Σε κάθε περίπτωση, ήμασταν όλοι εκεί την Παρασκευή (εγώ προσωπικά, παραλίγο να μην προλάβω πτήση δουλειάς, αλλά δε θα το έχανα με τίποτα). Είχε «μαϊντανούς», είχε και «βύσματα» που βρήκαν τρόπο «να ποτιστούν» – σα γλάστρα πλάι στον βασιλικό – είχε όμως και συγκίνηση, πραγματικούς φίλους του Νίκου και την απόδειξη πως σ’αυτόν το χώρο μπορεί να ευδοκιμήσει αγάπη. Άρα; Άρα, αλλάζω ό,τι έγραφα την περασμένη εβδομάδα για φιλίες που δεν υπάρχουν στο χώρο; Καθόλου αδέλφια. Λέω όμως, ότι δεν υπάρχουν επειδή δε θέλουμε εμείς και όπου πράγματι υπάρχουν σημαίνει βούληση.
Και κάτι τελευταίο αδέλφια: Σ’αυτή τη μόνη περίπτωση της εκπομπής-αυλαία του Νίκου Μουτσινά τσεκάρετε ποιοί δεν ήταν εκεί απ’την ελληνική τηλεόραση και θα καταλάβετε πολλά. Είμαστε τόσοι που, κατά καιρούς απαξιώνουμε το χώρο στη μανούρα μας (πολλές φορές, «του» αξίζει κιόλας). Υπάρχουν όμως και οι λίγες περιπτώσεις που ο ίδιος ο χώρος απαξιώνει κάποιους με αποτέλεσμα να ξεμένουν μόνοι τους την ώρα που οι υπόλοιποι γιορτάζουμε – όπως έστρωσαν, κοιμήθηκαν…
Τώρα: Έτσι, πάνω στην τρέλα μου και χωρίς να μου πέφτει και λόγος, εγώ θα ευχαριστήσω τον Στέλιο Κλώνο, τον σκηνοθέτη πλατώ της εκπομπής (φλορ-μάνατζερ). Δε θα το κάνω επειδή είναι φίλος και πρώην συνεργάτης δικός μου (απ’τους καλύτερους), ούτε επειδή αποτέλεσε την ψυχή της εκπομπής με τις φωνές, τα σχόλια και το γέλιο του που «φόρτιζαν» τον παρουσιαστή για να φτιάχνει τη δική μας, διάθεση. Θα τον ευχαριστήσω όμως, γιατί δεν έβαλε μυαλό όταν τον έβριζα να μην τρώει τούμπες και να μην καταπονείται σωματικά στο πάθος του να βγει η εκπομπή γαμάτη. Ο Στέλιος απέδειξε ότι η ψυχή μιας εκπομπής αποτελείται από την ψυχή της ομάδας της και πως ο παρουσιαστής κατευθύνει την ενέργεια μιας παρέας, όση κι αν έχει ο ίδιος. «Για την Παρέα-Καλό Μεσημεράκι-Νίκος Μουτσινάς» δε γίνονται χωρίς και τον Κλώνο. Μπράβο φίλε μου, καλή συνέχεια κι ας ζητάνε φωτογραφίες από σένα και όχι από μένα, όταν βγαίνουμε για φαγητό.
Θα ξεκινήσω με ένα κομμάτι του Νίκου Καρβέλα που μου έφερε στο μυαλό όλη αυτή η φάση της Παρασκευής, αδέλφια: «Βρώμικο Μοτέλ» και ξεκινάμε τα σημερινά #FlyNews…
Πάνελ κ’ Πανελίστες
Πανελίστες (συγγνώμη για τη χρήση του όρου από εκείνον που δε λέμε τ’όνομά του) πάνε κι έρχονται, αδέλφια. Ελάχιστη ανανέωση και φουλ ανακύκλωση ακόμη και σε ανθρώπους που δεν κάνουν καν μεταγραφή: Φεύγουν ως ανεπιθύμητοι από την εκπομπή που συμμετέχουν φέτος, για να τους υποδεχτούν στο ίδιο πόστο παραδίπλα εκπομπής με τιμή και δόξα…
Και για να μην είμαι άδικος, μπορεί ο ίδιος άνθρωπος σε άλλο περιβάλλον να δείξει ένα τελείως διαφορετικό προφίλ (όχι απαραίτητα καλύτερο, ή χειρότερο απλά διαφορετικό). Η Φωτεινή Πετρογιάννη ας πούμε (η μόνη «επιζήσασα» στην εκπομπή) ίδια ήταν στο «Καλύτερα Δε Γίνεται» μ’εκείνη που βλέπουμε στο «Το Πρωινό»; Το διαφορετικό πλαίσιο ευνοεί την ανάπτυξη άλλων πτυχών του επαγγελματικού εαυτού σου, κάθε φορά. Αν με ρωτάτε, όσο πιο σταθερό προφίλ έχεις ανά εκπομπή, τόσο περισσότερη εμπειρία αποδεικνύεις, αλλά ποιός είμαι εγώ να το πω; Ίδιος ήμουν όταν συνεργαζόμουν με τη Φαίη, ίδιος τώρα στην «Ελένη»; Έχω κι εγώ δρόμο ακόμα, αδέλφια.
Πανελίστας Ή «Φίλος»;
Επανέρχομαι όμως, ή μάλλον περνώ στη σημερινή αφορμή για τις σκέψεις μου: Με ποιό κριτήριο επιλέγει, ή εγκρίνει αυτούς που άλλοι του επιλέγουν ένας παρουσιαστής/στρια (για) το πάνελ του; Υπάρχουν οι απαραίτητοι ικανοί, οι επίκαιροι ανίκανοι και οι όμορφοι ακίνδυνοι. Έχουμε αναφέρει ξανά πως διάρκεια κι εξέλιξη στην τηλεόραση έχουν οι τελευταίοι, αλλά αυτό αναπτύχθηκε σε προηγούμενο κείμενο.
Τούτο λοιπόν, είναι το ένα ράφι απ’το οποίο ψωνίζουν οι εκπομπές, πάνελ. Ποιό είναι το άλλο; Άνθρωποι με τους οποίους οι παρουσιαστές νιώθουν άνετα. Και δεν αναφέρομαι σε «βύσματα» αδέλφια. Πρόκειται για μια ολόκληρη «Σχολή» επιλογής τηλεοπτικών συνεργατών που στηρίζεται σε συγκεκριμένη φιλοσοφία: Αυτή η θεωρία πρεσβεύει πως, η άποψη, η ισορροπία και η ποικιλία στις τοποθετήσεις ενός πάνελ έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Προτεραιότητα έχει να νιώθει καλά ο παρουσιαστής. Άπαξ και συμβεί αυτό – αν δηλαδή, η διάθεση του επικεφαλής είναι ανεβασμένη, εκείνος τη μεταδίδει στον τηλεθεατή και… Αποστολή εξετελέσθη.
Τι είναι δηλαδή ο πανελίστας σ’αυτή τη προσέγγιση; Τσαρλατάνος του παρουσιαστή να του φτιάχνει τη διάθεση; Όχι ακριβώς, αδέλφια. Ο επικεφαλής νιώθει άνετα, το θέμα «χημεία» είναι εξασφαλισμένο και έτσι διασκεδάζει κι εσάς. Η συγκεκριμένη κατηγορία πανελίστα λοιπόν, ενδείκνυται στις περιπτώσεις, όπου ο παρουσιαστής δεν παρουσιάζει την εκπομπή, αλλά ΕΙΝΑΙ η εκπομπή. Φανταστείτε δηλαδή, ότι σ’αυτήν την περίπτωση ακόμη και η θεματολογία έρχεται δεύτερη σε σημασία, αμέσως μετά την ψυχολογία του οικοδεσπότη.
Και εύλογα θ’αναρωτηθείτε αδέλφια: Πόσο αξιοκρατικό είναι να «ψωνίζεις» συνέχεια απ’το ράφι των φιλαράκων σου; Για να «μπεις» δηλαδή σε μια εκπομπή, αντί για δοκιμαστικό πρέπει να κάνεις παρέα με τον παρουσιαστή; Δε θα σας χρυσώσω το χάπι: Το μεγαλύτερο ποσοστό των πάνελ υπακούει στο μοτίβο #ταβρισκωμετηνπαρουσιάστρια και οι υπόλοιποι για ξεκάρφωμα περνούν και από κανα δοκιμαστικό.
Ο Ήρωας του Πάνελ
Αξιοπερίεργο βέβαια αποτελεί, όταν (μια στο τόσο) θα βρεθεί κανας ταλαντούχος να σηκώνει το βάρος τόσο για τον «κολλητούλη», όσο και για τον όμορφο κι ακίνδυνο. Για την ακρίβεια, ο καταμερισμός σε ένα πάνελ 5 ατόμων είναι 3 κολλητοί της παρουσιάστριας/στή, ένας επίκαιρος διασκεδαστικός και ο ουδέτερος ακίνδυνος. Αν υπάρχει κάποιος ταλαντούχος εκεί μέσα να κάνει τη δουλειά στηρίζοντας την εκπομπή μέσω του παρουσιαστή και όχι μεμονωμένα εκείνον, έχει καλώς – αλλιώς ροτέησον του χρόνου οι ίδιοι πανελίστες σε διαφορετικες εκπομπές, μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Αυτό εν τω μεταξύ, που ο ένας σηκώνει το βάρος των υπόλοιπων «γυαλιστερών» μου θυμίζει το φανταρικό μου στη Ρόδο, όπου την περίοδο που υπηρετούσε η «σειρά» μου (2003Α ΕΣΣΟ – 282 στα «φανταρικά») αποτελούσε μέρος που προτιμούσαν τα «βύσματα» να υπηρετήσουν ως παραμεθόριο. Έλα όμως που κάποιος έπρεπε να κάνει και τις υπηρεσίες: Αυτός που δεν ήταν «βύσμα» λοιπόν (ή δεν ήταν τόσο «γερό» βύσμα) στο στρατόπεδο έπηζε περισσότερο κι απ’το να υπηρετούσε στην πινέζα του χάρτη στην άκρη της Ελλάδας…
Alert Αλήθειας
Κι αφού τέλος, ο καθένας στην εκπομπή του προτιμά την «παρέα» του αδέλφια, πώς και γινόμαστε κουβάρια; Δηλαδή, αν δεν προτιμούνταν οι «κολλητοί» για συνεργάτες τι θα γινόταν; Θα μασούσαν τα λαρύγγια τους; Θα «άκουγα» τη θεωρία του Γιώργη για ανίκανους που κατηγορούν τον παρουσιαστή/στριά τους, ώστε να καλύψουν την ανεπάρκειά τους, αλλά 3 τέτοιοι σε μια εκπομπή, χωρούν; Απάντηση δε θα βρω, αδέλφια. Μακάρι νά ‘μουν κι εγώ τόσο δημοσιογράφος που στην κορωνίδα του αντικειμένου μου – τις Εθνικές Εκλογές – εγώ να προτιμώ να τσακώνομαι σε στόριζ με τη Σόουπιτς… Θα ήμουν πιο ευτυχισμένος απ’το να προσπαθώ να ερμηνεύσω τα παράλογα του χώρου μου.
Μέτρον Δημοσιότητας Άριστον
Περίπτωση Ι: Breakfast@Star
Τι έπαθαν στο Breakfast@Star και ανάγκασαν ως και τον Νίκο Μουτσινά μια μέρα πριν το πάρτυ αποχώρησής του απ’την τηλεόραση να τους απαντήσει ότι ασχολούνται με μπούρδες και «καπάκι», να πάνε στο πάρτυ και να τον παρακαλέσουν να μην αποχωρήσει; Πόσο συνεπές είναι αυτό; Βασικά, τι έπαθαν γενικά και κάπου ανάμεσα σε μανούρα και ειρωνεία δεν αφήνουν τίποτα να «πέσει κάτω»; Ούτε το τέλος της σεζόν, το καλοκαιράκι που μπήκε για τα καλά, ή ακόμη και η έλλειψη άγχους για του χρόνου – μια που ήδη υπέγραψαν – κατάφερε να τους ηρεμήσει; Έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν τους φταίει (μόνο) η έλευση του τελευταίου αρχισυντάκτη τους, παρόλο που συμπίπτει χρονικά με τη στιγμή που οριστικά απαρνήθηκαν το χαρακτήρα της εναλλακτικής πρότασης στις πρωινές εκπομπές. Καταλήγω πως στο «Breakfast@Star» χαίρονται αυτό το ύφος εκπομπής – αυτό ήθελαν απ’την αρχή, θεωρούν ότι αυτό τους ταιριάζει και το κάνουν – ήθελαν να κρυφτούν κι η χαρά δεν τους άφησε. Και του χρόνου, αδέλφια…
Περίπτωση ΙΙ: Τζίμερος κ’ Άλλοι
Απ’την άλλη, μεγάλη η επιτυχία του «Το Πρωινό» στον ΑΝΤ1 που φιλοξένησε τον Θάνο Τζίμερο την περασμένη Πέμπτη, μετά την άκυρη (ευγενικά το λέω) δήλωσή του για τη Σοφία Ζαχαράκη. Να ξεκαθαρίσω: Η στήλη δεν επικροτεί το γεγονός ότι ο κος Τζίμερος βγήκε στον «αέρα» να δικαιολογήσει τ’αδικαιολόγητα, αλλά τα αντανακλαστικά της εκπομπής να μπορέσει να «κλείσει» σύνδεση με το «πρόσωπο των ημερών» άμεσα (δεν αναφέρομαι καν, στο αν εύλογα ο εν λόγω κύριος ήταν το «πρόσωπο των ημερών», έτσι;)
Ξέρετε γιατί, αδέλφια; Επειδή θεωρώ πως αυτό ακριβώς επιδιώχθηκε απ’την αρχή με μια τέτοιου είδους προκλητική δήλωση: η δημοσιότητα. Οπότε, όλοι όσοι τη «φιλοξένησαν» εξυπηρέτησαν το σκοπό της. Για να μη μιλήσω για πολιτικούς που γαντζώθηκαν απ’την κρότου-λάμψης δήλωση του κου Τζίμερου για να μιλήσουν πάλι για το «εγώ» τους – ήρεμα Έλληνες… Εκλεγήκατε, φτάνει…
Παρόλα αυτά, επιτυχία τόσο για το «Το Πρωινό» η συγκεκριμένη αποκλειστικότητα, όσο και για τη Μαρία Αναστασοπούλου και τον ΑΝΤ1 η συνέντευξη του επικεφαλής των «Σπαρτιατών» κ. Βασίλη Στίγκα στην εκπομπή «Αρένα» απ’όπου πήραν όλα τα κανάλια υλικό για σχολιασμό με αναφορά – ή και όχι – στη Μαρία και την εκπομπή της.
Περίπτωση ΙΙΙ: Κωνσταντίνος Βασάλος
«Φτάνουν» και οι δηλώσεις απ’τον Κωνσταντίνο Βασάλο #γνώμημο. Γαμάτος, συμπαθής, αυθόρμητος, ατακαδόρος και πανέμορφος – ομολογώ. Με την ευκαιρία της αποχώρησης απ’το Σορβάιβο Ολστά όμως, τα «είπε όλα» και κάτι παραπάνω. Τσακώθηκε με Γκότση, μας είπε για δικηγόρο που του «την έπεσε», ανακοίνωσε ότι χώρισε και πως έκανε λάθη με την Ευρυδίκη, μοιράστηκε μαζί μας το ότι αυνανίστηκε στο παιχνίδι, ενώ «έδωσε» και ποιός έκανε σεξ στη ζούγκλα. Κι αυτά είναι μόνο αυτή την εβδομάδα και όσα εγώ πήρα χαμπάρι…
Δεν το παίζω μάγκας, αλλά επειδή την έχω πατήσει. Η δημοσιότητα είναι ένα ζωάκι που δε χορταίνει όσο και να το ταΐζεις. Όταν δε, τα παραλές (σε ποσότητα) και όχι σε ποιότητα είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο πως θα «την πατήσεις τη μπανανόφλουδα». Και πες πως, όλοι το πάθαμε και κάπως το ξεπεράσαμε, ή μας το συγχωρήσατε, αδέλφια. Οι εποχές όμως ζόρισαν (κάλλιο αργά, παρά ποτέ, αν με ρωτάτε) και δεν τη «σκαπουλάρεις» εύκολα, ακόμη και με εμπειρία στη Δημόσια Σφαίρα. Σκέψου ο Κωνσταντίνος που είναι ακόμη στην αρχή, άντε προς τη μέση. Θα εξαϋλωθεί…
Περίπτωση ΙV: Νίκος Παππάς
Στην ίδια κατηγορία «αχρείαστα πολυλογά» θα συγκαταλέξω και τον Νίκο Παππά αυτή την εβδομάδα, αδέλφια. «Προσποίηση» θα χαρακτηρίσω με μπασκετικούς όρους την τακτική του να αρνηθεί τη στήριξη ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην ενδεχόμενη υποψηφιότητά του για τη θέση του δημάρχου στο Δήμο Αθηναίων, τώρα που καταποντίστηκε το κόμμα στις Εκλογές. Άντε να δεχτώ το «πικ-εντ-ρολ» του αδελφού Πανάθα. Οι απαξιωτικές δηλώσεις για τον Νότη Σφακιανάκη πού «κολλούσαν»; Προφανώς ρωτήθηκε ο άνθρωπος και αποτελεί δικαίωμά του ν’απαντήσει. Δεν καταλαβαίνει όμως, ότι χρησιμοποιώντας φράσεις όπως: «έλεγε μαλακίες» χάνει το «δίκιο» του επιχειρήματός του; Τέτοιος δήμαρχος θα γινόταν; Να βρίζει σαν οπαδός και μην έχει την ψυχραιμία να επιλέξει τις σωστές λέξεις, ώστε να εκφράσει τις (σωστές) θέσεις του;
Δε διεκδικώ τίποτε πρωτεία αδέλφια και επ’ουδενί, καμιά αυθεντία. Κι αν έχω πει (και θα ξαναπώ μάλλον) μαλακίες στη ζωή μου – εσχάτως μπορεί και να τις γράφω κιόλας. Επειδή όμως, η δημοσιότητα μεγεθύνει, τ’αναφέρω με κάθε αφορμή (αυτή τη φορά το [email protected], τις βουλευτές με αφορμή τον Τζίμερο, τον Βασάλο και τον Παππά) για να τ’ακούω κι εγώ και να μη θεωρήσω τον εαυτό μου «έμπειρο». Τότε, θα είναι και η αρχή ενός δρόμου, χωρίς επιστροφή…
«Φιλία» Vs Δουλειά
Παιδιά, μη μπερδευόμαστε: Οι επαγγελματικές συνεργασίες δε στηρίζονται στη φιλία αλλά στο συμφέρον και αυτό είναι το μόνο λογικό και αποδεκτό. Αν είσαι (ή γίνεις) και φίλος με τον άνθρωπο που συνεργάζεσαι ένας λόγος παραπάνω να το απολαύσεις, όμως αυτό δεν αποτελεί ούτε δεδομένο, ούτε προϋπόθεση – άλλο η δουλειά κι άλλο η διασκέδαση.
Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την περίπτωση Αργυρού-Ρουβά λοιπόν, δε θεωρώ πως η μη συνέχιση της συνεργασίας τους οφείλεται σε «εξωτερικούς παράγοντες», ή ότι φταίει/ευθύνεται και κάποιος άλλος, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο Κωνσταντίνος. Ειδικά, εφόσον μιλάμε για την πιο επιτυχημένη συνεργασία της σεζόν με τις εμφανίσεις τους sold-out μέχρι το τελευταίο λεπτό – φήμες λένε ότι στον απόηχο της επιτυχίας του “Teatro” ακόμη δε βρίσκεις τραπέζι…
Άρα, τα πράγματα είναι απλά και δεν έχουν σχέση με τη φιλία των δύο ανδρών και την επιτυχία της συνεργασίας τους. Όπως όμως, πριν «συναντηθούν» καλλιτεχνικά αυτό ήταν το συμφέρον να κάνουν, έτσι και τώρα οι δρόμοι τους χωρίζουν με την ίδια προτεραιότητα. Σ’αυτή τη φάση (προφανώς κρίνουν) ότι τους συμφέρει η συνεργασία με άλλους. Ο Σάκης νιώθει (λέω εγώ, μπορεί να είναι και μαλακίες) ότι θα τον ευνοήσει να συναντηθεί στη σκηνή με τις «Μέλισσες» και ο Κωνσταντίνος Αργυρός με τη Δέσποινα Βανδή. Είναι νωρίς (μπορεί και αργά) για δάκρυα, Στέλλα.
Επαναλαμβάνω, πως τα παραπάνω αποτελούν μόνο δικές μου σκέψεις και δε στηρίζονται σε πληροφόρηση. Εδράζουν ωστόσο, στη λογική και μόνο. Γιατί στην τελική αδέλφια, δεν έγινε και κάτι, ώστε να δικαιολογείται η επιμονή του Κωνσταντίνου στο ότι με τον Σάκη είναι ακόμη φίλοι. Η φιλία των δύο ανδρών θα φανεί στο προσεχές μέλλον – κοντός ψαλμός. Όσον αφορά τη συνεργασία όμως, είναι τέτοια τα μεγέθη και το επίπεδο που θα ήταν αστείο να μιλάμε για άλλους παράγοντες που προσμετρώνται πέραν του συμφέροντος και του κέρδους. Μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε…
Κουιζάρα
Και φύγαμε για την κουιζάρα της εβδομάδας, αδέλφια:
Ποιός δε χαιρέτησε ποτέ φεύγοντας από εκπομπή και ποιόν δεν τον χαιρέτησαν;
Θα μπορούσα να πω και για την πανελίστρια που είναι 3ο πρόσωπο στη σχέση φίλης της που κάνουν και παρέα, αλλά νομίζω το έχω ξαναβάλει, όπως κι εκείνη το έχει ξανακάνει – μάλλον είναι μοτίβο.
Γράψαμε πολλά σήμερα, αδέλφια. Σας ετοίμασα ένα «μπαμπάτσικο» να το απολαύσετε στην παραλία. Κλείνω με τραγουδάρα και συνιστώ ψυχραιμία, μια που η ζέστη και η κούραση μας έχουν καταβάλλει όλους στην εκπνοή αυτού του «χειμώνα». Φύγαμε για «Καλοκαιράκι» απ’την Γιοβάννα και τα λέμε την Τετάρτη στα «Reminders» μας:
Πηγή: Youfly.com
Discussion about this post