Ο Λιάγκας, ο Μικρούτσικος, το Happy Day, η Τίγρης και ο Γάιδαρος

Τσακώθηκε, λέει μια ιστορία, ο Γάιδαρος με την Τίγρη: «Το χορτάρι είναι μπλε» παρατήρησε στα καλά καθούμενα ο πρώτος με το εμβληματικό αιλουροειδές να διορθώνει: «Πράσινο θες να πεις»…

«Όχι, όχι μπλε είναι» επέμεινε ο γάιδαρος και ο καυγάς «φούντωσε». Πράσινο απ’τη μια, μπλε απ’την άλλη, άκρη δε βρισκόταν με τα δυό ζώα ν’αποφασίζουν να μεταφέρουν τη διαφωνία στον δίκαιο και σοφό βασιλιά τους, το Λιοντάρι. Παρουσιάστηκαν λοιπόν, ενώπιόν του – συνεχίζει η ιστορία – με τον έξαλλο Γάιδαρο να παίρνει το λόγο πρώτος: «Υψηλότατε, πείτε ότι το χορτάρι είναι μπλε». Το Λιοντάρι κοίταξε πρώτα για λίγη ώρα την Τίγρη και αφού έστρεψε το υπερήφανο βλέμμα του προς τον «αντίδικό» της, του απάντησε: «Ναι, το γρασίδι είναι όντως μπλε»…

«Όχι, στην Τίγρη να το πείτε» αγανάκτησε ο όνος… «Επιμένει, μου φωνάζει και με απειλεί. Να την τιμωρήσετε, μεγαλειότατε», απαίτησε ο Γάιδαρος, σκούζοντας. Ο Βασιλιάς τίναξε τη χαίτη αντίθετα με τη φορά του σώματός του και αφού εναπόθεσε την ουρά στο έδαφος με μια αργή, αλλά μονοκόμματη κίνηση, αποκρίθηκε: «Η Τίγρης θα παραμείνει σιωπηλή για 30 ημέρες. Αυτή είναι η τιμωρία σου». Ο Γάιδαρος έφυγε χοροπηδώντας για τη δικαίωσή του, αφήνοντας πίσω το ζώο που τόλμησε να τον αμφισβητήσει. Ο σοφός δικαστής της έδωσε και κατάλαβε, της άσχετης.

Η Τίγρης ανασηκώθηκε απογοητευμένη, αλλά αποδεχόμενη την τιμωρία της. Στρέφοντας το σώμα προς την κατεύθυνση του γυρισμού δεν άντεξε και απευθύνθηκε στο Λιοντάρι: «Μεγαλειότατε αποδέχομαι την ποινή μου, αλλά γιατί τιμωρήθηκα; Στο κάτω κάτω, το χορτάρι είναι πράγματι πράσινο». Το Λιοντάρι στάθηκε, βρυχήθηκε μεγαλοπρεπώς και απάντησε κοφτά: «Ισχύει… Το χορτάρι είναι πράσινο» για να λάβει την «πληρωμένη» απόκριση: «Τότε γιατί τιμωρήθηκα;»

«Η ποινή δεν έχει καμία σχέση με το αν το γρασίδι είναι μπλε, ή πράσινο.» είπε ο Βασιλιάς… «Τιμωρείσαι γιατί είναι ανεπίτρεπτο για έναν ευφυή και γενναίο να τσακώνεται τόση ώρα με έναν φανατικό και ηλίθιο. Δεν υπάρχει χειρότερος τρόπος να χάσεις το χρόνο σου απ’το να συνεχίσεις να διαφωνείς με έναν ισχυρογνώμονα που νοιάζεται περισσότερο να πανηγυρίσει επειδή σε αποστόμωσε, παρά για την αλήθεια.» Η Τίγρης επανέφερε το κεφάλι στην πορεία του δρόμου της και έφυγε…

Δε θα πείσεις ποτέ έναν φανατικό σε ανθρώπο, δόγμα, ή κατάσταση για κάτι αντίθετο από αυτό που υποστηρίζει. Όχι απαραίτητα επειδή είναι χαζός, αλλά γιατί πάνω απ’όλα βάζει τον εγωισμό, τον φανατισμό και το μίσος που διδάχθηκε να υπηρετεί. Εσύ προσπαθείς να τον πείσεις για την αυταπόδεικτη αλήθεια κι εκείνος για το «δίκιο» του – πρόκειται αδέλφια για δυό εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Αφιερώνω αυτήν την ιστορία και αντί για έναν συνηθισμένο πρόλογο για τη Σόουπιτς την προτιμώ για εισαγωγή των σημερινών #Reminders. Για να δοκιμάζουμε διαρκώς κάτι καινούριο, πιστοί όμως σ’αυτό που νιώθουμε κάθε φορά, αδέλφια. «Κουμπώνω» κομματάρα «Μ’Αρέσει Να Μη Λέω Πολλά» απ’τα Υπόγεια Ρεύματα και ξεκινάμε:

#Reminders

Αυτήν την Τετάρτη να θυμάμαι:

• ότι κανείς, μα κανείς όμως, δεν ασχολήθηκε με το ποιός θα φύγει, ή θα παραμείνει του χρόνου στο Πρωινό – άντε ίσως λίγο το [email protected] με τη Μαρία Κορινθίου για εντελώς άλλους (δικούς τους) λόγους. Ησύχασε Γιώργη.
• ότι το παραπάνω δεν οφείλεται στην έλλειψη ενδιαφέροντος, παρά στο ότι (αν εξαιρέσεις τη Φωτεινή που κάπως «ορθώνει ανάστημα») η φάση «Το Πρωινό» μετά την αποχώρηση της Φαίης περιορίζεται στην περσόνα «Λιάγκας» – το είπε κι ο ίδιος επροχτέ.
• ότι, ακόμη και στην περίπτωση που θα ισχύσει το ρεπορτάζ του Αλέξανδρου Κατσαρίδη για την Ελένη Βουλγαράκη η είδηση δεν είναι ότι πάει στο «Το Πρωινό», αλλά ότι μετά από τόσα χρόνια φεύγει απ’τη Σίσσυ.
• ότι ξέρω πού θα είναι του χρόνου ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και η Κατερίνα Στικούδη (δε μου το είπαν αυτοί).
• ότι, πάλι ο Γιώργος Λιάγκας με τις δημόσιες τοποθετήσεις του για θέματα όπως το Pride «τρώγεται». Δεν ησυχάζει ούτε ένα μήνα πριν τη λήξη της σεζόν – «Λυσσάει» που λένε…
• ότι, ούτε στο «Happy Day» πιστεύουν τα ποσοστά τηλεθέασης που «δείχνει το μηχάνημα» κάθε ξημέρωμα. Νούμερα χρυσών εποχών Γιουροβίζιον.
• ότι γι’αυτό, ο Δημήτρης Παπανώτας δε «σήκωσε το γάντι» που του έριξε η Έλενα Χριστοπούλου για τσακωμό. Τι ανάγκη έχει; «Καβάλα στ’άλογο» είναι.
• ότι γενικά πάντως, στην εξουσία, στο μεθύσι και στα «νούμερα» φαίνεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου.
• ότι πλέον, κάθε μέρα μέχρι τη λήξη της σεζόν για τον Ανδρέα Μικρούτσικο και την Κατερίνα Καινούριου θα ισοδυναμεί με μια ολόκληρη σεζόν τη φορά.
• ότι εφόσον έχουμε σχεδόν ξεχάσει ότι είναι ακόμη εκεί, γιατί δεν επιστρέφουν να το λήξουν το ρημάδι το Σορβάιβο Ολστά; Δεν τραβάει αφού, πάμε για του χρόνου…
• ότι τα έλεγα εγώ τα είπε και ο Σόλων: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», ή σε ελεύθερη τηλεοπτική απόδοση: Μην πανηγυρίζεις/γιορτάζεις πριν το τέλος της σεζόν. Ορίστε τώρα τα μονοψήφια φαπ.

Καλοκαίρι δεν το λες, αδέλφια, ακόμη. Ίσως εμείς με τα παραπάνω κιλά να κερδίσαμε μια «παράταση» στην αναπόφευκτη δυσφορία της εποχής. Ίσως πάλι, απλά πήρε μια παράταση η ίδια η εποχή με τις ζέστες να φτάνουν πάλι μέχρι τα Χριστούγεννα. Όπως και νά ‘χει, αλλόκοτα πράματα συμβαίνουν, μα η μουσική μας διασώζει όπως έκανε πάντα. Κλείνουμε με «Maniac» από David Sembello. Βάλτε το, δυνατά στ’αμάξι και σκεφτείτε όποιον σας κάνει χαρούμενους. Τα λέμε την Κυριακή στα #FlyNews μας: