Με καταγωγή από τη Βρετάνη, το Μπρετόν είναι αριθμητικά η πρώτη φυλή σκύλων φέρμας στη Γαλλία. Στην Ελλάδα είναι μια πραγματικότητα ότι χρόνο με το χρόνο το Επανιέλ Μπρετόν καταξιώνεται στα μάτια των κυνηγών, ανεβάζοντας όλο και περισσότερο τις προτιμήσεις τους για αυτό το χαρισματικό και πιο μικρό σκυλί φέρμας.
Πιθανώς ο πιο παλιός σκύλος του τύπου Επανιέλ, το Μπρετόν, βελτιώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με διάφορες διασταυρώσεις, συνετά και επιλεκτικά, για τη δημιουργία ενός πραγματικού σκύλου φέρμας. Το πρώτο σχέδιο στάνταρ της φυλής συντάχθηκε στις 3/3/1907 και μετά από διορθώσεις που έγιναν κατά την πάροδο των χρόνων, τροποποιήθηκε ολοσχερώς το 2001.
Παντός καιρού
Το Επανιέλ Μπρετόν είναι εξαιρετικός κυνηγός, προικισμένος από τη φύση του με πολλά ταλέντα. Κατέχοντας τα στοιχειώδη προσόντα κάθε μπεκατσόσκυλου -πλατιά έρευνα και φέρμα μεγάλης σταθερότητας- το Μπρετόν έχει ακόμα ένα συν και γι’ αυτό αποκτά όλο και περισσότερους φίλους: συνδυάζει σύνεση, πονηριά και άριστη επαφή με το αφεντικό του, προσφέροντας κέρδος χρόνου και ενέργειας.
Είναι ένας σκύλος για όλα τα εδάφη και όλα τα κυνήγια, με ένστικτο, δυνατή όσφρηση και μεγάλη αντοχή στην κούραση. Το Μπρετόν προσαρμόζεται σε κάθε περιβάλλον και είναι ένας ισορροπημένος σκύλος με έξυπνη και προσεκτική έκφραση. Πολυτάλαντος σε κάθε θήραμα και τερέν, με πάθος και πρωιμότητα, ο αυξημένος δείκτης δεκτικότητας του ζώου, αλλά και ο καλός του χαρακτήρας βοηθούν στην ευκολότερη εκπαίδευση του Επανιέλ Μπρετόν, ενώ η νευρικότητα και η έντονη κυνηγετική του μανία, το κάνουν να «χορεύει» οργώνοντας τους κυνηγότοπους.
Η ζωή με ένα Μπρετόν
Η αφοσίωση, η εμπιστοσύνη και η αγάπη που δείχνει, χαρακτηρίζουν το Επανιέλ Μπρετόν ως έναν από τους κοινωνικότερους σκύλους, αλλά και πιστούς συντρόφους όλης της οικογένειας, αποκαλύπτοντας έτσι τα πολύπλευρα χαρίσματα και τις ιδιότητες του χαρακτήρα και της ιδιοσυγκρασίας του. Μια αρμονική συμβίωση χωρίς προβλήματα μαζί του, προϋποθέτει από το αφεντικό του αγάπη, εμπιστοσύνη και κατανόηση, ενώ ένας άσχημος και βίαιος χειρισμός θα αποβεί μοιραίος για τη μελλοντική σας σχέση με το σκύλο, λόγω του ιδιαίτερα ευαίσθητου χαρακτήρα που διαθέτει.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Είναι ένας κομψός, αρμονικός και ρωμαλέος σκύλος, γεμάτος ζωηράδα και ευκινησία, με βλέμμα ζωντανό και έξυπνη έκφραση.
Κεφάλι: Καλά σμιλεμένο, με δέρμα καλά προσκολλημένο. Βλέποντάς το από μπροστά, όπως και από πλάγια, το κρανίο είναι ελαφρώς στρογγυλεμένο. Ρύγχος σε ευθεία γραμμή. Οι πλάγιες γραμμές είναι σχεδόν παράλληλες. Μύτη φαρδιά, με ρουθούνια ευρύχωρα, υγρά και καλά ανοιχτά, με χρώμα σε αρμονία με το τρίχωμα, όπως και το περίγραμμα των βλεφάρων. Χείλη χωρίς χαλαρότητα, αρκετά λεπτά και καλά εφαρμοσμένα.
Μάτια ελαφρώς λοξά, όχι σφαιρικά, με έξυπνη, γλυκιά και ειλικρινή έκφραση. Το χρώμα τις ίριδας βρίσκεται σε αρμονία με το τρίχωμα, κατά προτίμηση σκούρο. Η έκφραση των ματιών, σε συνδυασμό με την ανύψωση των αφτιών, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ράτσας, την «έκφραση Μπρετόν». Αφτιά τοποθετημένα ψηλά, τριγωνικά, αρκετά πλατιά, μάλλον κοντά. Το πάνω μέρος τους καλύπτεται μερικώς από κυματοειδές τρίχωμα, πάντα πολύ ευκίνητο όταν ο σκύλος προσέχει κάτι ή είναι σε δράση.
Κορμός: Λαιμός μετρίου μήκους, καλά μυώδης και ελαφρά στρογγυλεμένος. Ακρώμιο αρκετά ευκίνητο, λίγο ανυψωμένο. Ράχη ευθύγραμμη, κοντή και άκαμπτη. Μέση κοντή, φαρδιά και μυώδης. Ισχία χαμηλότερα από το ακρώμιο και λίγο εξέχοντα. Οι άκρες τους ανέρχονται στο ύψος της ράχης. Θώρακας κατεβασμένος ως το ύψος του αγκώνα, φαρδύς, με τις πλευρές καλά κυκλωτές, χωρίς να είναι κυλινδρικός. Φαρδύ στέρνο και λίγο ανασηκωμένο προς τα πίσω. Κοιλιά πολύ ελαφρά ανασηκωμένη. Ουρά προσκολλημένη ψηλά, φέρεται οριζόντια ή ελαφρώς προς τα κάτω. Το Επανιέλ Μπρετόν μπορεί να γεννηθεί και άνουρο ή βραχύουρο.
Άκρα: Μπροστινά σκέλη κάθετα, με ευλύγιστες και δυνατές αρθρώσεις και πέλματα στρογγυλά, δάχτυλα σφιχτά, στερεά μαξιλαράκια και νύχια κοντά. Πίσω σκέλη κάθετα, καλά παράλληλα βλέποντάς τα από πίσω. Πέλματα πιο μακριά από τα μπροστινά, διατηρώντας τα ίδια χαρακτηριστικά.
Κινήσεις: Επιδέξιες, δυνατές και γεμάτες ζωντάνια κινήσεις. Τα σκέλη μετακινούνται καλά σε γραμμή, χωρίς υπερβολικές κάθετες ταλαντώσεις του κορμού και πλάγια κουνήματα. Οι σύνδεσμοι της ράχης παραμένουν σταθεροί και ο καλπασμός είναι η κύρια κίνηση στο τερέν.
Τρίχωμα: Λεπτό, επίπεδο ή πολύ ελαφρά κυματιστό στον κορμό. Πολύ σφικτό και πυκνό, με κυματιστές φράντζες στη γούνα, στο πίσω μέρος των σκελών και κάτω από την κοιλιά.
Χρώματα: τα προτιμότερα είναι το άσπρο και καφετί ή άσπρο και πορτοκαλί. Υπάρχουν και ζώα με ανάμεικτους τους δύο αυτούς χρωματισμούς.
Discussion about this post