Στην κόλαση του βολάν και του ταξίμετρου καθημερινά ζουν πολλές ανθρώπινες ψυχές. Τα ταξί, οι ταρίφες, τα σωφέρια, άνθρωποι που ιδρώνουν για το μεροκάματο, με τις παραξενιές τους και τα καλά τους, με τη βιασύνη τους και τον εκνευρισμό τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της Αλεξανδρούπολης αλλά και κάθε πόλης που αντιμετωπίζει κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Οι οδηγοί ταξί αποτελούν μια καλή πηγή για να μαθαίνει κανείς τι συμβαίνει στην κοινωνία, τι προβληματίζει τον κόσμο και τι συζητούν οι πολίτες. Καθημερινά περνούν από το ταξί τους δεκάδες πελάτες με τους οποίους τις περισσότερες φορές πιάνουν κουβέντα, ενώ τριγυρνούν στους δρόμους περί τις 10 ώρες + τη μέρα παρατηρώντας τι συμβαίνει τριγύρω.
Ως εκ τούτου ακούν και βλέπουν πολλά και έχουν πάντα μια απάντηση γι’ αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας. Τι καλύτερο λοιπόν από το να ρωτήσεις έναν οδηγό ταξί πού οφείλεται η αυξημένη κίνηση που παρατηρείται στους δρόμους τον τελευταίο χρόνο.
Στην Αλεξανδρούπολη έχουμε δεκάδες επαγγελματίες οδηγούς Ταξί οι οποίοι με πολλές δυσκολίες προσπαθούν να επιβιώσουν όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, γι’αυτό και εμείς οι υπόλοιποι πολίτες αυτής της πόλης να είμαστε απέναντι τους τουλάχιστον τυπικοί και τι εννοούμε με αυτό.
Στην Αλεξανδρούπολη υπάρχουν κάποιες πιάτσες ταξί και οι πιο κεντρικές εξ αυτών είναι της Καθόδου όπως αποκαλούμε εδώ στην πόλη (Ιωακείμ Καβύρη) και της Μαζαράκη, σε αυτές λοιπόν τις δύο πιάτσες που μόνο πιάτσες δεν τις λες τις ώρες καταστημάτων μετατρέπονται σε πάρκινγκ αυτοκινήτων, πάτα με να σε πατώ δηλαδή και όποιος προλάβει την άδεια θέση… που ο οδηγός ταξί περιμένει για να πάρει τον πελάτη του και όλοι αυτοί οι ασυνείδητοι οδηγοί, προκαλούν την υπομονή αυτών των ανθρώπων.
Το αν αυτή η πόλη δεν έχει θέσεις πάρκινγκ δεν είναι πρόβλημα των επαγγελματιών του κλάδου.
Αφήστε τα σχόλια σας κάτω από το άρθρο
Discussion about this post