Total Blackout: Η κριτική του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη

Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για το τηλεοπτικό παιχνίδι, Total Blackout, στον ALPHA.

Υπάρχει ένα θεατρικό έργο του Πήτερ Σάφερ η «Μαύρη κωμωδία» -μου φαίνεται ότι το είχε ανεβάσει και εδώ στην Ελλάδα ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ- όπου το έργο εξελίσσεται σε ένα σπίτι αν θυμάμαι καλά, όπου έχει πέσει το ρεύμα και είναι θεοσκότεινα και βέβαια συμβαίνουν διάφορα…

Βεβαίως όταν λέμε ότι συμβαίνουν διάφορα δεν εννοούμε ότι στο σπίτι τους αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται να συγκατοικούν ξαφνικά με κατσαρίδες, φίδια και ποντίκια, εννοούμε κωμικές καταστάσεις. Άλλωστε τα χρόνια του 1960 που γράφτηκε οι άνθρωποι είχαν ένα στοιχειώδες επίπεδο.

Total Blackout στον Alpha – Η κριτική μας

Το Total Blackout που άρχισε να μεταδίδεται στον ALPHA είναι σχεδόν αυτής της λογικής με ανθρώπους που μπαίνουν στο απόλυτο σκοτάδι και κινηματογραφούνται από κάμερες υψηλής ευαισθησίας. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι οφείλουν είτε με τα πόδια τους, είτε με τα χέρια τους, είτε με το πρόσωπο τους να καταλάβουν τι ακουμπάνε ή τι τους ακουμπάει, που μπορεί να είναι κάτι αθώο, αλλά μπορεί να είναι και κάτι αυθεντικά αηδιαστικό για τον μέσο άνθρωπο.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο, που δεν το πιστεύω, γιατί εδώ μιλάμε για μια κατάσταση επιεικώς αηδιαστική, σαδιστική και μαζοχιστική. Μαζοχιστική για αυτούς που πάνε εκεί υποτίθεται για να διαγωνιστούν και σαδιστική για κάποιους που τους βλέπουν από την τηλεόρασή τους και προφανώς χαίρονται με τις κραυγές που βγάζουν, το φόβο που δείχνουν να έχουν, με την αγωνία που τους διακατέχει. Συγχρόνως όμως αυτοί που βλέπουν από την τηλεόραση είναι και μαζοχιστές, γιατί δεν είναι και το πιο λογικό να βλέπεις σε μια εκπομπή η οποία δεν είναι ντοκιμαντέρ του National Geographic φίδια, κατσαρίδες να κυκλοφορούν, ενώ ακόμα και πράγματα αθώα σαν τα μακαρόνια, την μοτσαρέλα, κλπ, μέσα από τον φακό της υψηλής ευαισθησίας να φαίνονται ανατριχιαστικά.

Ασφαλώς σαν παραγωγή είναι προσεγμένη, αλλά κατά τ’ άλλα πρέπει να ομολογήσω πως πρέπει να έχεις δυνατά νεύρα και σαν θεατής για να το δεις. Ο παρουσιαστής της εκπομπής  Αναστάσιος Ράμμος φαίνεται καθαρά πως δεν έχει αποφασίσει ακριβώς προς ποια πλευρά να γύρει. Παριστάνει… τον σκληρό και λίγο σαδιστή τύπο σχετικά με αυτά που θα περάσουν οι παίκτες, αλλά στην άκρη του ματιού του φαίνεται πως αυτό είναι ρόλος και πως ο ίδιος δεν θα καλοπερνούσε στη θέση τους. Ίσως θα έπρεπε να ξανακοιτάξει τον τρόπο που παίζει τον συγκεκριμένο ρόλο…

Μη με ρωτήσετε αν θα το ξανάβλεπα. Αυτή η φορά που το είδα ήταν αρκετή. Δεν είμαι ούτε τόσο σαδιστής για να χαίρομαι με τις κραυγές αγωνίας των παικτών, ούτε τόσο μαζοχιστής που να με πιάνει το στομάχι μου με όλα αυτά που βλέπω σε ένα παιχνίδι στην τηλεόραση.