Καραμπέτη – Πρωτόπαπα στη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη – Τι μας είπε η σεναριογράφος

Στη μεγάλη οθόνη θα μεταφερθεί το σπουδαίο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη η «Φόνισσα» με πρωταγωνίστριες την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τη Μαρία Πρωτόπαππα. Το σενάριο έχει αναλάβει η Κατερίνα Μπέη ενώ η σκηνοθεσία θα φέρει την υπογραφή του Κωνσταντίνου Βενετόπουλου.

Τα γυρίσματα εκτός απροόπτου θα ξεκινήσουν μέσα στους επόμενους μήνες και θα γίνουν στη Μάνη, ενώ η ταινία υπολογίζεται να βγει στους κινηματογράφους το φθινόπωρο του 2023.

H Κατερίνα Μπέη μας μιλά για τη «Φόνισσα»

H σεναριογράφος Κατερίνα Μπέη μίλησε στο youfly.com για την απόφαση της να ασχοληθεί με την «Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

«Ο Κώστας Λαμπρόπουλος, ο παραγωγός και η art director της ταινίας η Εύα Νάθενα με σκέφτηκαν. Το συζητήσαμε και από τη πλευρά μου το βρήκα πολύ επίκαιρο και ενδιαφέρον το όλο εγχείρημα», λέει η κ. Μπέη και προσθέτει: «Είναι συγκλονιστική ιστορία, πολύ τολμηρή για την εποχή που γράφτηκε με πολύ κοντινό προβληματισμό στο σήμερα και είναι μεγάλη τιμή για μένα να ασχοληθώ με αυτό το έργο. Με τον σκηνοθέτη τον Κωνσταντίνο Βενετόπουλο αλλά και με τους άλλους βασικούς συντελεστές κάναμε πολλές συναντήσεις για να βρούμε τον τρόπο προσέγγισης της ιστορίας. Πατριαρχία, γυναικοκτονίες, βία, ξεπούλημα της αξιοπρέπειας, πολλά από τα θέματα της Φόνισσας “ακουμπάνε” στο σήμερα, πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς».

Η «Φόνισσα» – Η υπόθεση

Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι η Φραγκογιαννού, μία ηλικιωμένη χήρα, η οποία έζησε μία βασανισμένη ζωή σαν παιδί, ως σύζυγος, ως μήτηρ και ως γιαγιά, μαθημένη πάντα να υπηρετεί χωρίς αντιρρήσεις τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της. Η πείρα της δίδαξε ότι η ζωή για μία γυναίκα είναι γεμάτη βάσανα και η θεωρία της ήταν ότι η γέννηση ενός κοριτσιού δεν φέρνει τίποτα άλλο παρά δυστυχία, όχι μόνον στο ίδιο το παιδί, αλλά και στην οικογένειά του, ιδίως εάν είναι φτωχή.

Ένα βράδυ καθώς ξενυχτάει στην κούνια της άρρωστης νεογέννητης εγγονής της, περνούν από το μυαλό της όλες οι δύσκολες στιγμές της ζωής που έζησε. Το μυαλό της θολώνει και σκοτώνει το βρέφος προκαλώντας του ασφυξία, ενώ ο θάνατος θεωρείται από τον γιατρό φυσιολογικός. Αν και αρχικά νιώθει τύψεις, κατά βάθος δεν μετανιώνει για την πράξη της. Αντίθετα, της γίνεται έμμονη ιδέα ότι η μοίρα την έχει τάξει να σώσει τον κόσμο απαλλάσσοντας τον από μικρά κορίτσια.

Τα επόμενα εγκλήματά της έχουν ως θύματα τρία μικρά αθώα κοριτσάκια, χωρίς πλέον καθόλου τύψεις, αλλά και χωρίς να είναι σε θέση να συνειδητοποιήσει το κακό που έχει κάνει. Η χωροφυλακή την υποψιάζεται και αποφασίζει να την συλλάβει, με αφορμή όμως ένα έγκλημα που δεν έχει διαπράξει. Ένα κοριτσάκι πνίγηκε μέσα σε ένα πηγάδι και κοντά του βρισκόταν η Φραγκογιαννού. Αν και ευχήθηκε να πνιγεί το παιδί, η ίδια ποτέ δεν το έσπρωξε.

Στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τους χωροφύλακες, η Φραγκογιαννού αποφασίζει να καταφύγει στο ερμητήριο ενός ασκητή και να του εξομολογηθεί τα αμαρτήματά της. Την στιγμή όμως που προσπαθεί να ξεπεράσει ένα στενό πέρασμα, η παλίρροια την προλαβαίνει και η γερόντισσα πεθαίνει, ανάμεσα στην ανθρώπινη και την θεία δίκη.