Τα δάκρυα δε σταματούν να κυλούν. Ο πόνος της απώλειας είναι αβάσταχτος. Η Μαρίνα και η Αργυρώ κοιτούν το χώμα που σκεπάζει τον Πέτρο και θρηνούν αγκαλιασμένες, στη σειρά Σασμός. Δε μπορούν να συνειδητοποιήσουν το μεγάλο αυτό κακό που τις βρήκε.
Η Αργυρώ κατηγορεί κάθε μέρα τον εαυτό της. Θεωρεί πως εκείνη ευθύνεται για όλα, εκείνη οδήγησε τον αδελφό της στον θάνατο, εξαιτίας του Αστέρη. Εάν δε τον είχε γνωρίσει, δε θα είχε συμβεί τίποτα από αυτά.
Μέρα με τη μέρα βουλιάζει στο πένθος της. Η Μαρίνα την παρηγορεί, την ικετεύει να κρατηθεί δυνατή, να πάρει ξανά τη ζωή στα χέρια της. Όλα, όμως, είναι μάταια. Η Αργυρώ αποφασίζει να βάλει τέλος στο σκοτάδι αυτό που την “βουλιάζει” όλο και περισσότερο.
Τα cookies βοηθούν ανώνυμα στην εύρυθμη λειτουργία της σελίδας μας. Χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες μας συμφωνείτε στη χρήση τους από εμάς. Πολιτική Απορρήτου - Cookies.
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply. Συμφωνώ
Discussion about this post