Η Haiyan Zhang, διευθύντρια καινοτομίας της Microsoft Research, και η Emma Lawton, 33χρονη σχεδιάστρια γραφικών που ζει με την ασθένεια του Πάρκινσον, παρουσίασαν μια χειροκίνητη συσκευή χεριού που σχεδόν εξαλείφει το τρέμουλο στο χέρι, το οποίο προκαλείται από το Πάρκινσον.
Πάρκινσον – Η Emma εξήγησε ότι το πρωτότυπο “βραχιόλι” της επέτρεψε να “συνεχίσει την καριέρα της” σε μια εποχή που φοβόταν ότι ίσως θα έπρεπε να παραιτηθεί από τη δουλειά της ως σχεδιάστρια.
Σε μια πολύ συγκινητική στιγμή κατά τη παρουσίαση της νέας συσκευής, είπε: “Αρχικά φαντάστηκα ότι θα έπρεπε να αλλάξω την καριέρα μου γιατί είναι δύσκολο να είσαι σχεδιάστρια και να μην μπορείς να δείξεις τα σχέδιά σου με σκίτσα. Φορώντας το βραχιόλι αυτό μπορώ να σχεδιάσω και πάλι ως μέρος της δουλειάς μου και αυτό μου επιτρέπει να κερδίσω και πάλι την καριέρα μου”.
Πώς λειτουργεί το βραχιόλι που ονομάστηκε “Project Emma”
Στο βασικό χαρακτηριστικό βίντεο, η Haiyan εξήγησε πως η ίδια και η ομάδα της βάσισαν την εφεύρεσή τους στις αρχές του γυροσκοπίου που χρησιμοποιείται στην τεχνολογία των δονητικών μαχαιροπήρουνων για το Πάρκινσον. Το βραχιόλι δονείται σε αντίθετη κίνηση με την ακούσια κίνηση του χεριού του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει στον ασθενή με Πάρκινσον να ελέγχει την κίνηση του χεριού του με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια.
Η Microsoft παρουσίασε την εν λόγω τεχνολογία το περασμένο καλοκαίρι. Παρακάτω βλέπετε την διαφορά που έχει ένα αυτόγραφο της Emma με και χωρίς το βραχιόλι.
Ο Haiyan εξήγησε την ιδέα πίσω από τη συσκευή: “Ένας μετρονόμος μπορεί συχνά να βοηθήσει τους ασθενείς με Πάρκινσον να ξεπεράσουν το ‘πάγωμα στο βάδισμα’, καθώς με κάποιο τρόπο ο εγκέφαλός τους αποσπάται από το μετρονόμο και είναι σε θέση να ανακτήσει τον έλεγχο των ποδιών τους. Με βάση αυτό ίσως υπάρχει ένας τρόπος να ‘εισέλθουμε’ στον εγκέφαλο της Emma, για να τον αποσπάσουμε από κάποια άλλα ερεθίσματα”.
Και συνέχισε: “Εργαζόμαστε τώρα με κλινικούς νευροεπιστήμονες στο Λονδίνο για να κάνουμε περισσότερες κλινικές μελέτες. Φέρνουμε περισσότερους ασθενείς με Πάρκινσον να δοκιμάσουν αυτήν τη συσκευή. Πιστεύουμε ότι αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο λειτουργεί για την Emma, αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλα πρότυπα που μπορούμε να προσαρμόζουμε για διαφορετικούς ανθρώπους. Γι ‘αυτό αναπτύσσουμε ένα ευρύτερο όραμα για αυτή την τεχνολογία και σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό το αποτέλεσμα και σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτή τη στιγμή πραγματικά βοηθά με τη γραφή της Emma, αλλά τι γίνεται με άλλες δραστηριότητες που μπορεί να επηρεάσουν διαφορετικά μέρη του σώματος;”
.
Discussion about this post