Διάβασα μερικές εβδομάδες πριν εδώ, την είδηση για τη σύλληψη λαθροθήρα ο οποίος κυνηγούσε ορτύκια με ηλεκτρονικό κράχτη, μία παράβαση που αποτελεί μάστιγα όπως φαίνεται της εποχής μας και προκαλεί ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες τόσο στο θήραμα όσο και στους κυνηγούς.
Ο δράστης σύμφωνα με το δημοσίευμα του ihunt είναι γνωστός επιδειξίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook), γεγονός το οποίο δεν προκαλεί μάλλον καμία έκπληξη.
Το χρήμα πολλοί εμίσησαν , τη δόξα ουδείς, λέει ο σοφός λαός μας.
Η συγκεκριμένη παροιμία βρίσκει ίσως απόλυτη εφαρμογή σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την επίδειξη και την αυτοπροβολή.
Όλοι έχουμε την ανάγκη ή την τάση να προβληθούμε, να αρέσουμε, να μας θαυμάσουνε, να μας ερωτευτούνε κλπ κλπ. Το θέμα είναι το μέχρι πού θα φτάναμε για να ικανοποιήσουμε αυτήν την ανάγκη.
Εκεί ακριβώς, μπορεί να γίνει μία ιδιαίτερα σημαντική κατά τη γνώμη μου διάκριση μεταξύ ανθρώπων.
Υπάρχουν αυτοί που για να προβληθούν και για να χορτάσουν την πείνα τους για «δόξα», θα χρησιμοποιούσαν κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο.
Υπάρχουν και άλλοι που ναι μεν απολαμβάνουν την αναγνώριση, αλλά δε θα θυσίαζαν τις αρχές τους για αυτό το σκοπό.
Δεν καταπατούν δηλαδή ούτε τους γραπτούς ούτε τους άγραφους νόμους προς ικανοποίηση της ισχυρής τάσης για αναγνώριση από τον κοινωνικό τους περιβάλλον, είτε φυσικό είτε ηλεκτρονικό.
Στην πρώτη περίπτωση, την περίπτωση του «τα κάνω όλα για λίγη δημοσιότητα», εντάσσονται προφανώς άνθρωποι χαμηλής αυτοεκτίμησης και ενδεχομένως και περιορισμένων ικανοτήτων. Στη δεύτερη περίπτωση μάλλον το αντίθετο.
Κάποιος για παράδειγμα που είναι ικανός να χτυπήσει πολλά ορτύκια νόμιμα και με σεβασμό στο θήραμα, δεν έχει κανένα λόγο να βάλει μηχανάκι, το οποίο φυσικά αποτελεί ξεφτίλα σύμφωνα με την κυνηγετική δεοντολογία.
Κάποιος που έχει τη δυνατότητα να χτυπήσει αρκετές μπεκάτσες νόμιμα και με σεβασμό στο θήραμα, δεν έχει κανένα λόγο να κάτσει στο καρτέρι – εκτέλεση, για να «πιάσει» νούμερο και να ποστάρει φωτογραφίες με αρμαθιές.
Αυτοί που έχουν την ικανότητα, είναι εκ των πραγμάτων και πιο χορτάτοι, τόσο από εμπειρίες όσο και από αναγνώριση. Αυτοί που δεν την έχουν, είναι μάλλον οι πιο άπληστοι και αχόρταγοι.
Έτσι, αναδεικνύεται η τεράστια σημασία που έχει η τάση για αυτοπροβολή σαν ισχυρό κίνητρο για λαθροθηρία, μία διάσταση που δεν αξιολογείται ίσως όσο θα έπρεπε στις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το κυνήγι.
Και εδώ είναι το τραγικό και συνάμα γελοίο της υπόθεσης. Αυτοί που χρησιμοποιούν αθέμιτα και παράνομα μέσα για να προβληθούν, βλάπτουν συνειδητά αυτούς από τους οποίους περιμένουν την αναγνώριση, είτε αυτή είναι ένα μπράβο είτε είναι like είτε οτιδήποτε.
Όταν συγκεντρώνεις με παράνομο και αθέμιτο τρόπο τα θηράματα για να τα χτυπήσεις, εκτός του ότι παύεις να λέγεσαι κυνηγός, στερείς από τους άλλους, τους πραγματικούς κυνηγούς, την ευκαιρία να συναντήσουν κάποια θηράματα στις εξόδους τους, γεγονός με τεράστια σημασία σε
οτιδήποτε έχει να κάνει με το κυνήγι.
Σε αυτήν την περίπτωση τα like και τα μπράβο θα μετατραπούν αυτόματα σε φάσκελα και βρισίδια, και το αποτέλεσμα τελικά θα είναι το αντίθετο από αυτό που είχε σκοπό να πετύχει ο περιορισμένης κυνηγετικής ικανότητας λαθροθήρας.
Αναγνωρίζοντας το γεγονός πως διακατέχονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση, προσωπικά αντί για φάσκελο, δίνω τον οίκτο μου σε όσους λαθροθήρες με αθέμιτα μέσα στερούν από τη φύση και τους πραγματικούς κυνηγούς ένα θήραμα, για την προσωπική τους προβολή.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, λέγανε οι σοφοί, αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Τα like και τα μπράβο, είτε τα δίνουμε είτε τα λαμβάνουμε, καλό θα είναι να μην έρχονται σε αντίθεση με την πάνσοφη αυτή παροιμία.
Discussion about this post