Eurovision: Εξήντα χρόνια οι Έλληνες στο διαγωνισμό

Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης κάνει μια αναδρομή στην παρουσία της Ελλάδας στο διαγωνισμό της Eurovision!

Σήμερα πια ενώ μιλάμε για Eurovision έχουμε στο μυαλό μας πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Πολλές χώρες, πολλά τηλεφωνήματα, επιτροπή κάθε χώρας, ψήφοι από το κοινό από όλες τις χώρες, πολλά φώτα, πολλά σκηνικά πολύς κόσμος να ουρλιάζει σε στάδια, διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικού ήχοι κλπ κλπ

Όταν βέβαια ξεκινήσει ο θεσμός της Eurovision το 1956 υπήρχαν πολλά φεστιβάλ στην Ευρώπη σαν και αυτό. Και για αρκετά χρόνια δεν ήταν καν το δημοφιλέστερο. Άντεξε όμως γιατί εξελίχθηκε και ακολούθησε τα ρεύματα της εποχής. Της κάθε εποχής. Είναι γνωστό πως τα πράγματα για να μείνουν ίδια θα πρέπει να αλλάζουν συνεχώς…

Η Ελλάδα στη Eurovision

Η Ελλάδα πρωτοέγινε μέλος της Eurovision και πρωτοπήρε μέρος στο φεστιβάλ της το 1974. Αλλά οι Έλληνες στη Eurovision αρχίζουν ήδη να δίνουν την παρουσία τους από το 1961. Άλλωστε είναι γνωστό πως οι Έλληνες όταν είναι στο εξωτερικό γίνονται… άλλοι άνθρωποι…Ας αρχίσουμε λοιπόν την ιστορία μας από την αρχή. Σήμερα, μια και σήμερα η Ελλάδα παλεύει στους ημιτελικούς για μια θέση στον τελικό…

Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινά από το 1961 όταν ο Τζίμης Μακούλης ο πολύ δημοφιλής τραγουδιστής στην Ελλάδα αλλά και στην κεντρική Ευρώπη, στις γερμανόφωνες χώρες εκπροσώπησε την Αυστρία. Ατυχώς εκείνη την χρονιά την πρώτη θέση κατέλαβε το Λουξεμβούργο….

Το 1963 το Λουξεμβούργο εκπροσώπησε η Νανά Μούσχουρη στο ξεκίνημα της τεράστιας παγκόσμιας καριέρας της αλλά την πρώτη θέση κέρδισε η Δανία…

Το 1965 η Ελβετία κάλεσε την Γιοβάνα να την εκπροσωπήσει. Αλλά κοίτα να δεις που την πρώτη θέση κέρδισε το Λουξεμβούργο πάλι….

Και ακούστε τώρα τι έγινε στη συνέχεια… Από το Λουξεμβούργο έχασε ο Τζίμης Μακούλης και η Γιοβάννα. Το Λουξεμβούργο εκπροσώπησε η Μούσχουρη αλλά το 1967 η 16χροινη Βίκυ Λέανδρος εκπροσωπώντας το Λουξεμβούργο βγήκε 4^η. Πρώτη είχε έρθει τότε η Αγγλία. Αλλά το τραγουδάκι της L’amour et bleu έγινε τεράστιο σουξέ. Τόσο που το Λουξεμβούργο ξαναθυμήθηκε τη Βίκυ Λέανδρος το 1972. Και τότε η Βίκυ με το Apres Toi πήρε την πρώτη θέση και έκανε πάταγο.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν η πασίγνωστη Βίκυ Λέανδρος που γεννήθηκε ως Βασιλική Παπαθανασίου και που εδώ και πάρα πολλά χρόνια ζει μια ευτυχισμένη ζωή με τον τιτλούχο Γερμανό σύζυγό της ως Βαρώνη Βασιλική φον Ρουφφίν είναι η μεγάλη νικήτρια των Ελλήνων της Eurovision πριν η Eurovision έρθει στην Ελλάδα…

1974 – η πρώτη συμμετοχή που είχε η Ελλάδα στην Eurovision

Το 1974 όμως την άνοιξη η Eurovision κατέφθασε. Kαι η πρώτη που πήγε ήταν η Μαρινέλα. Με το τραγούδι “Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου”, σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού και στίχους του Πυθαγόρα. Η ίδια η Μαρινέλα μου είχε πει «δεν το είχαμε πάρει πολύ σοβαρά γιατί τότε η Eurovision δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα. Σκέψου ότι είχαμε πάει όλη η ομάδα μέσα στο κέφι. Είχαμε κάνει τέτοια γέλια που ξεχαστήκαμε και κατεβήκαμε ένα σταθμό πιο μετά. Και μετά έπρεπε να πάρουμε άλλο τρένο για να γυρίσουμε στον προηγούμενο σταθμό που ήταν ο σωστός».  Ενώ ο Κατσαρός πολύ σωστά μου είπε ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε σε ένα ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού. «Ήξερα πάνω κάτω τι ήταν η Eurovision και πήγαμε ήρεμοι σχετικά όμως είχαμε την ατυχία εκείνη την χρονιά να αλλάξει και η Eurovision και το ποπ τραγούδι στην Ευρώπη γενικά με την εμφάνιση των ABBA και το τραγούδι Waterloo»…

Το 1976 δυο χρόνια μετά ο Μάνος Χατζηδάκης που ήταν τότε στην ΕΡΤ είπε ότι βεβαίως και να πάμε στην Eurovision αλλά με το τραγούδι και την αισθητική που θέλουμε εμείς και όχι αυτή που θέλουν να μας επιβάλουν. Δηλαδή δεν σνομπάρισε το φεστιβάλ . Θέλησε να παίξει με τους δικούς του όρους. Πολύ σεβαστό πράγμα. Πήγε η Μαρίζα Κωχ με το Παναγιά μου Παναγιά αλλά ήρθε 13^η.

Το 1977 ο Γιώργος Χατζηνάσιος με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς, τον Πασχάλη, την Μπέσσυ Αργυράκη και τη Μαριάννα Τόλη με το μάθημα Σολφέζ πήρε τη 5^η θέση και αυτό θεωρήθηκε θρίαμβος. Την 5^η θέση θα την ξαναφέρναμε το 1992 με το όλου του κόσμου η Ελπίδα που τραγούδησε η Κλεοπάτρα. Τη χειρότερη θέση την 19^η για την ακρίβεια την πέτυχε η Ελλάδα το 1990 όταν πήγε ο Χρήστος Κάλοου με το Χωρίς Σκοπό.

Και οι ελληνικές συμμετοχές συνεχίζονται…

Ο Τσάρλι Τσάπλιν με την Τσανακλίδου το 1978 πήρε την 8^η θέση όπως και το Σωκράτης εσύ Σούπερ Σταρ την επόμενη χρονιά με την Ελπίδα. Το πολύ χαριτωμένο Ώτο στοπ με την Άννα Βίσση πήρε την 13^η. Και θα ξαναμπαίναμε στην πρώτη δεκάδα με τη Μαριάννα Ευστρατίου και το τραγούδι Το δικό σου αστέρι το 1989 στην 9η θέση.

Το 1991 η Άνοιξη του Ανδρέα Μικρούτσικου με τη Σοφία Βόσσου στην αρχή ήταν στα φαβορί. Aλλά πολλοί λένε ότι πήρε τελικά την 13^η θέση γιατί ο χειμαρρώδης ώρες ώρες πέραν του κανονικού Ανδρέας Μικρούτσικος ο οποίος με του που έφτασαν εκεί στην πρώτη press conference είπε ήρθαμε να σας παρουσιάσουμε το φετινό πρώτο βραβείο της Eurovison. Πράγμα που ελαφρώς εξαγρίωσε τους ανθρώπους εκεί. Δημοσιογράφους και άλλους.

Το 1993 η Καίτη Γαρμπή με τον πιο αθώο τρόπο πήγε τα μπουζούκια στην Eurovision. Φόρεσε ένα σούπερ τολμηρό φουστάνι του Τσούχλου που στην ουσία δεν έδειχνε τίποτα, αλλά συζητήθηκε και πήρε την 9^η θέση.

1η θέση – My number one

Και ακολουθώντας ελαφρώς τοι παράδειγμα του Λουξεμβούργου το 2001 πήγαν οι Antique με το Die for You και ήρθαμε τρίτοι. Και το 2005 στείλαμε την Έλενα Παπαρίζου με το “My number one” και ήρθε πρώτοι. Επίσης ήρθε 4^η στο ειδικό διαγωνισμό για τα 50 χρόνια της Eurovision στα 50 συνολικά τραγούδια – για την ιστορία ας πούμε ότι νούμερο 1 είχε έρθει των ABBA το Waterloo και νούμερο 2 το θρυλικό Volare που ο Domenico Modugno είχε πει το 1958 αλλά είχε έρθει μόλις 3^ο και μετά έγινε ένα σούπερ παγκόσμιο σουξέ διαχρονικό μέχρι σήμερα. Ενώ την επόμενη χρονιά ο καημένος ο Modugno ξαναπήγε με ένα επίσης «μετά» σούπερ παγκόσμιο σουξέ το Ciao Ciao Bambina . Για να μην νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα γίνονται τέτοια…

Ε.. μετά το “My number one” ζήσαμε και ζούμε την Eurovision από άλλη θέση και με άλλη οπτική με τα πάνω και τα κάτω της. Και απόψε η Ελλάδα διαγωνίζεται για τη συμμετοχή της στον τελικό δεν εκφέρουμε γνώμη για το τραγούδι δεν θα εκφέρουμε γνώμη για τίποτα. Μόνο ευχόμαστε…. Τα καλύτερα….