Η Εγκατάλειψη Παιδιών στην Κρίση (γράφει η Ιωάννα Λαζάρου)

Διαβάστε επίσης

Το Ιράν ανέλαβε την ευθύνη για το ρεσάλτο στο ελληνόκτητο τάνκερ

Γαλλία: Παραιτήθηκε η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν

Φαντάζεσαι ποτέ τον εαυτό σου σε τόσο δεινή οικονομική θέση που θα αναγκαζόσουν να εγκαταλείψεις το παιδί σου;
Φαντάζεσαι ποτέ τον εαυτό σου σε τόσο δεινή οικονομική κατάσταση που όλο σου το άγχος το ξεσπάς επάνω στο παιδί σου και διακινδυνεύεις, εσύ ο γονέας, να του δημιουργήσεις ψυχικά προβλήματα;
Φαντάζεσαι το μωρό σου να είναι στρυμωγμένο στον θάλαμο ενός νοσοκομείου μαζί με πολλά άλλα και να περνά τους πρώτους έξι τρυφερούς μήνες της ζωής του μαζί με τις νοσοκόμες που κάνουν ότι μπορούν για να φροντίσουν, όχι ένα ή δύο, αλλά δεκάδες άλλα μωρά χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι παρά μόνο να εύχεσαι να έχει το μωρό σου ένα καλό μέλλον γιατί εσύ δεν μπορείς πλέον να του το παρέχεις;

Ίσως να μην μπορείς να το φανταστείς, αλλά υπάρχουν χιλιάδες γονείς στην Ελλάδα της κρίσης που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους γιατί δεν έχουν χρήματα να τα μεγαλώσουν. Υπάρχουν χιλιάδες γονείς που πέρα όλων των άλλων προβλημάτων που είχαν στο μυαλό τους, προστέθηκε και το οικονομικό, κάτι το οποίο φέρνει τα πάνω κάτω σε μια οικογένεια, οι γονείς λυγίζουν από το άγχος και μπορεί να ξεσπάσουν ψυχολογικά πάνω στο παιδί τους.

Ο κ. Κολαΐτης, διευθυντής της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, δήλωσε σε συνέντευξή του στα «Νέα»:

«Συναντούμε πλέον συχνότερα ακραίες περιπτώσεις παιδιών και εφήβων που παραπέμπονται στην κλινική έπειτα από αυτοκτονία του γονέα τους ως απόρροια της κρίσης, ή επειδή οι ίδιοι αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν και μάλιστα με βιαιότερες μεθόδους. Στις συνθήκες αυτές η ανάγκη για παροχή ψυχοκοινωνικής βοήθειας καθίσταται μεγαλύτερη».

Πολλοί από εμάς, με βάση τα νέα οικονομικά δεδομένα της κρίσης αυτής, να θεωρούμαστε προνομιούχοι που απλά έχουμε δουλειά. Αλλά πως να ξεκινήσεις οικογένεια, πως θα στηρίξεις ένα παιδί – δεν το συζητώ για δυο – με έναν βασικό μισθό που για τον εξασφαλίσεις, πρέπει να δουλέψεις πάνω από οκτώ ώρες, για να μην αναφερθώ στην βαριά φορολογία που έστω και ένα σπίτι να έχεις το θεωρείς πλέον πρόσθετο οικονομικό βάρος. Όλα αυτά επιβαρύνουν τους γονείς και μια κατάσταση στην οποία η εγκατάλειψη παιδιών είναι πια ένα σύνηθες φαινόμενο. το ψυχολογικό στρες που βιώνουν οι γονείς μπορεί να τους οδηγήσει σε μια σκληρή στάση απέναντι στα παιδιά τους που μπορεί να έχει ως συνέπεια τη δημιουργία προβλημάτων ψυχικής υγείας στα παιδιά όπως η αντικοινωνική συμπεριφορά. Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των φτωχών οικογενειών δεν παραμελούν ούτε κακοποιούν τα παιδιά τους, ο ρόλος των γονέων γίνεται ακόμη πιο δύσκολος όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με συνθήκες ανέχειας και στέρησης, όπου η εγκατάλειψη σχετίζεται με παράγοντες όπως το χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και η ανεργία.

Μετά από τόσα χρόνια μέσα στην κρίση, αυτό δεν θα έπρεπε να μας φαίνεται κάτι καινούργιο. Οι οικονομική ανέχεια ανάγκασε πολλές μητέρες να πάρουν την δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψουν τα μωρά τους, τα οποία περνούν αρκετούς μήνες ή ακόμη και χρόνια στα νοσοκομεία μέχρι να υπάρξει δυνατότητα να μεταφερθούν σε κάποιο ορφανοτροφείο. Υπάρχουν ακόμη και μαρτυρίες που υποστηρίζουν ότι πολλά από τα υγιή μωρά βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τα άρρωστα επειδή τα νοσοκομεία δεν έχουν άλλο χώρο. Οι New York Times ανέλυσαν την κατάσταση αυτή σε ένα άρθρο τους με τίτλο «Τα ορφανά της λιτότητας στην Ελλάδα» όπου επισημαίνουν ότι μεταξύ του 2010 και 2013 οι εγκαταλείψεις παιδιών τριπλασιάστηκαν στο νοσοκομείο Έλενα. Από την άλλη πλευρά η διαδικασία υιοθεσίας ενός παιδιού στην Ελλάδα είναι μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πλέον χώρος να φιλοξενήσει όλα τα θύματα εγκατάλειψης.

Και εμείς είμαστε ακόμη στην προσπάθεια να κάνουμε την διαδικασία της υιοθεσίας ευκολότερη γιατί στην Ελλάδα της Ευρώπης του 21ου αιώνα δεν έχουμε την υποδομή να χαρίσουμε ένα καλύτερο μέλλον στα εγκαταλελειμμένα παιδιά και ένα παιδί σε οικογένειες που θα τα αγαπήσουν σαν να ήταν δικά τους. Η οικονομική κρίση δεν άφησε αλώβητο ούτε τον μεγαλύτερο οργανισμό προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών στην Ελλάδα, το «Χαμόγελο του Παιδιού», το 2015. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης οι χρηματικοί πόροι του οργανισμού είχαν σχεδόν τελειώσει και υπήρχε η πιθανότητα ο οργανισμός να έκλεινε μέσα σε λίγους μήνες εφόσον ούτε οι πολίτες ούτε οι μεγάλες εταιρείες είχαν την δυνατότητα να προσφέρουν χρήματα σε φιλανθρωπίες.

Σύμφωνα με δήλωση του Προέδρου του οργανισμού Κωνσταντίνου Γιαννόπουλου: «Δεν τολμούσα να πιστέψω ότι θα φτάναμε εδώ. Προσπαθούμε σκληρά να πείσουμε τους ανθρώπους, και τους Έλληνες από το εξωτερικό (να προσφέρουν χρήματα). Είμαστε συντετριμμένοι. 380 παιδιά περιμένουν από εμάς να τα βοηθήσουμε να συνεχίσουν τη ζωή τους, δε μπορούμε να τα εγκαταλείψουμε για δεύτερη φορά». Κάποια από τα παιδιά που στηρίζει το Χαμόγελο του Παιδιού έχουν εγκαταλειφθεί επειδή οι γονείς τους δεν ήταν σε θέση να αντέξουν πια το οικονομικό βάρος.

Τουλάχιστον το Χαμόγελο του Παιδιού είναι ακόμα εδώ για να συνεχίσει να παρέχει ένα αξιοπρεπές μέλλον στα παιδιά. Αλλά και τώρα, το 2020, τα παιδιά λιποθυμούν από την πείνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τραγικής κατάστασης είναι η λιποθυμία ενός κοριτσιού εννέα ετών στην Ρόδο έξω από φούρνο επειδή πεινούσε. Περίμενε μαζί με την άνεργη μητέρα της στην ουρά έξω από φούρνο για να πάρει ψωμί και έχασε τις αισθήσεις της. Πολλοί κάτοικοι του νησιού έχουν μείνει άνεργοι, ειδικά εκείνοι που εργάζονται στον κλάδο του τουρισμού, καθώς πολλές ταβέρνες, ξενοδοχεία και μπαρ έχουν κλείσει. Η μητέρα του κοριτσιού ήταν ξενοδοχοϋπάλληλος που έμεινε άνεργη εξαιτίας του κορονοϊού. Η κατάσταση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική ύφεση στο νησί με συνέπεια αυτή την τραγική κατάσταση. Οι τουριστικές επιχειρήσεις που έκλεισαν λόγο των μέτρων χωρίς μια σημαντική κρατική στήριξη δεν άνοιξαν ξανά και ήταν αυτές που απασχολούσαν ένα σημαντικό μέρος των κατοίκων του νησιού. Όλα αυτά στην Ελλάδα του σήμερα.

Το κορίτσι είναι μέλος μιας μονογονεϊκής οικογένειας, στην οποία η μητέρα προσπαθεί να επιβιώσει έχοντας δυο παιδιά και πληρώνοντας ενοίκιο. Ο φιλανθρωπικός σύλλογος «Αγία Σοφία» Ρόδου έσπευσε να βοηθήσει την οικογένεια εντάσσοντας την στο πρόγραμμά τους. Μπορεί να παραπονιόμαστε επειδή πρέπει να φορέσουμε μάσκα ή επειδή δεν έχουμε τόσο χρόνο αυτό το καλοκαίρι να πηγαίνουμε στις παραλίες, αλλά στον πραγματικό κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να ταΐσουν τα παιδιά τους και τους απελπίζει αυτό, όχι αν θα μαυρίσουν ή αν θα πάνε διακοπές. Αν θέλετε να βοηθήσετε και εσείς τα εγκαταλελειμμένα παιδιά μπορείτε να κάνετε μια δωρεά: