Ειδική μνεία στον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάνει σήμερα με άρθρο της η γαλλική εφημερίδα Le Figaro. Συγκεκριμένα, ο αρθρογράφος Philippe Gélie αναρωτιέται: «Ο Τούρκος πρόεδρος δεν είναι ικανοποιημένος με τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί και θέλει τώρα να εκδικηθεί τη ναυμαχία της Ναυπάκτου;».
Στο άρθρο του περιγράφει την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο με την παρουσία του τουρκικού ναυτικού σημειώνοντας ότι «οι δύο γειτονικές χώρες, ιστορικοί αντίπαλοι, αγωνίζονται για την εκμετάλλευση πλούσιων υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, αναζωπυρώνοντας μια αρχαία διαμάχη, για την έκταση των αντίστοιχων ηπειρωτικών εδαφών τους. Στα ανοιχτά της Κύπρου, οικονομικά οφέλη και θέματα κυριαρχίας δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ».
Ακόμα γίνεται λόγος για τον «εθνικιστικό λαϊκισμό ισλαμιστικού τύπου» που ωθεί τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κάνει νέους εχθρούς μεταξύ των οποίων οι Έλληνες και οι Γάλλοι. «Ο κατάλογος των κακών του κινήσεων αυξάνεται: μεταναστευτικός εκβιασμός εναντίον της Ευρώπης, κατοχή της βόρειας Συρίας εναντίον των Κούρδων, ένοπλη παρέμβαση στη Λιβύη, αγορά ενός ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος, κάτω από τη μύτη των Αμερικανών… Χωρίς να ξεχνάμε την σωτερική καταστολή, η οποία οδήγησε χιλιάδες Τούρκους στη φυλακή και κόστισε τη ζωή της δικηγόρου, Ebru Timtik, μετά από απεργία πείνας 238 ημερών» σημειώνει ακόμα ο αρθρογράφος.
Σύμφωνα με τον ίδιο «για τη Γαλλία, δεν μπορεί να υπάρξει ισοδυναμία μεταξύ των τουρκικών αδικημάτων και των θαλασσίων αξιώσεων, ενίοτε υπερβολικών, της Ελλάδας. Ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει το ΝΑΤΟ να βρει το θάρρος να μιλήσει στον «αυτοκράτορα» της Άγκυρας και η ΕΕ να επιδείξει αρκετή αυστηρότητα για να τον συμμορφώσει».
«Στο ντουέτο του με την Καγκελάριο, ο Γάλλος πρόεδρος παίζει το χαρτί ενός επιδεικτικού μιλιταρισμού, ενώ η Άνγκελα Μέρκελ υποστηρίζει ένα νηφάλιο διάλογο. Το σχέδιό τους για έξοδο από μία επικίνδυνη κλιμάκωση είναι τερματισμός χωρίς καθυστέρηση των στρατιωτικών προκλήσεων και θέσπιση ενός μορατόριουμ για την εξερεύνηση σε αμφισβητούμενα ύδατα. Κανείς δεν τα έχει πει καλύτερα μέχρι τώρα» καταλήγει το άρθρο.
Σε αυτό ο δημοσιογράφος υπογραμμίζει ότι: «Το επεισόδιο απεικονίζει ακόμη πιο πολύ τις σχέσεις δυσπιστίας που έχουν αναπτυχθεί στη Μεσόγειο μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας. Εδώ και μήνες, οι πεζοναύτες κοιτάζουν και παρατηρούν ο ένας τον άλλον, καθώς η Άγκυρα επιχειρεί την πολιτική τετελεσμένων γεγονότων, διεκδικώντας δικαιώματα επί των πόρων φυσικού αερίου στη νότια Κύπρο κυκλοφορώντας πλοία, που παραβιάζουν το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη».
Στη συνέχεια, περιγράφει όσα παρατήρησε το γαλλικό πλοίο Tonnerre, καθώς περνούσε, στην ανατολική Μεσόγειο, όταν το Oruc Reis έριξε καλώδια για να διεξάγει έρευνες. «Τον Αύγουστο, το Tonnerre εκμεταλλεύτηκε το πέρασμα του, για να παρατηρήσει τις επιχειρήσεις που διεξήγαγε το σεισμικό πλοίο Oruç Reis, του οποίου η αμφισβητούμενη δραστηριότητα έχει αναζωπυρώσει τις εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η απόσταση μεταξύ του Oruç Reis και των πολεμικών πλοίων ενδέχεται να μην επιτρέπει τεχνικά επιχειρήσεις γεωτρήσεων και σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση αυτών των πόρων θα πάρει χρόνια ακόμη. Επομένως, η τουρκική επίδειξη δύναμης στη θάλασσα είναι πρωτίστως πολιτική και η Γαλλία, στο όνομα της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, αντιτίθεται και παίρνει θέση υπέρ της Ελλάδας«.
Πηγή: OTAVOICE
Discussion about this post